Welkom In Mijn Keuken


Gezellig, blij dat je er bent. Koken doe ik graag, experimenteren ook. Ik gebruik standaard recepten, eigen verzinsels en wat de koelkast en voorraad kast mij bied. Kijk, verzamel en probeer, vooral iets nieuws en niet onbelangrijk - geniet van de keuken en alles wat daar mee te maken heeft!

Smakelijk eten!

dinsdag 26 december 2017

Uit eten met de kerst- bij Hotel- Restaurant de Prins.

Ik hou van koken. Ik hou ook van vrienden en familie om de tafel. Ik hou van gezelligheid en lekker eten. Dit jaar kwam er geen eten Uit mijn Keuken met de kerst. Ook niet op 2de kerst dag. Het was een keuze waar ik nog achter sta maar niet een die ik elk jaar zo zou willen hebben. Ondanks het lekkere eten, de vrijheid en rust. Een keer eerder waren wij uit eten geweest op kerstdag. Het jaar was 2012 en een paar dagen voor de kerst op 19 december overleed mijn lieve schoonvader. Hij kon niet begraven worden voor de kerst. Het gevoel was zo raar om toch 'kerst' te vieren. Het leek niet pluis. Toch wisten wij wel dat pa had gewild dat wij 'gewoon' de kerst zouden vieren en het er beste van te maken wat er te maken viel. Wij zijn bij Kampong Kita neergestreken. Daar was hij samen met ons een paar keer geweest en we wisten- dat had hij ook leuk en lekker gevonden.

Dit jaar, voor welke reden dan ook, kwam ik maar niet in de kerst sfeer. Op mijn Facebook pagina zag ik een post van Hotel Restaurant de Prins, Buren verschijnen. Het kerst menu was online! En zonder veel geklets en gedoe hebben wij een tafel geboekt, mijn man, mijn zwager en ik. Er kwam nog een stoel bij. Dat voor een lieve vriendin/buurvrouw die ook alleen zou zijn die dag. Voordat ik het wist was het beklonken. Wij gingen uit eten met de kerst. Rust in de tent. Ik krijg op mijn kookpagina ook allerlei lekkernijen voorgeschoteld en nu hoefden ik er geen aandacht meer aan te besteden...nou ja, dat is te moeilijk, maar ik hoefde geen keuzes te maken voor een eventueel menu.

Wat was dit een goede beslissing zeg. Niet dat wij daar aan twijfelde want we hebben vaker bij de Prins gegeten maar nooit zo uitgebreid als dit. Een 5 gangen menu.Voortreffelijk!

Het begon al buiten. Wat ziet dat gebouw er geweldig uit. Als een sprookje. Bij binnenkomst een warm onthaal, jassen aangenomen en werden wij naar onze tafel gebracht. Het was ook echt 'onze tafel' want op de menukaart stond onze naam.

Een lekker fris aperitiefje - de enige alcoholconsumptie die ik als BOB de hele avond op had.

Ik was al helemaal blij van het menu toen ik het online zag en daar werd ik alleen maar blijer van toen ik eenmaal de borden op tafel zag komen. Alles met liefde en zorg gemaakt en gepresenteerd. De smaken vol en overheerlijk. Met z'n 4-en waren wij zeer verrast en uitermate tevreden met wat ons voorgeschoteld werd. Wie wordt nou niet blij van een heerlijke coquille, varkenswang, wildstoof, roodbaars, reerug. Wat leuk was, was het wijn arrangement. Deze hebben de andere 3 als half genomen. Dus geen volle glazen maar wel genoeg om het gerecht tot volmaaktheid te laten komen. Ik hoorde alleen maar goede geluiden bij het bespreken en evalueren van wat in de glazen geschonken werd.

Het is echt niet de bedoeling om elke kerst uit te gaan eten. Toch zal dit niet de laatste keer zijn. Deze ervaring heeft geleerd dat het ook zeer waardevol en gezellig is als je een keer ergens anders aan tafel schuift en jezelf lekker laat verwennen. Buren ligt niet naast de deur maar wij hadden het er voor over om die 50+ kilometers in de auto te zitten om aan te komen op dit adres.


Wij waren zeer tevreden over de bediening, de ambience, de stijlvolle aankleding, de wijnkaart en zeker de gerechten met als kanttekening het dessert. Dit was lekker maar wel voor ons allemaal die als laagst gescoorden in deze lange lijst van lekkernijen. Dit hebben wij ook aan de bediening gemeld. Dat is alleen maar eerlijk. Het was geen negatief kritiek maar opbouwend bedoelt. We misten een 'crunch' en een zuurtje. Het zag er overheerlijk uit en het was een leuke vertoning om het aan tafel met de brander op de meringue een kleurtje en gaarheid te krijgen. Dat was geweldig. Alleen net als ik al zei, het viel net iets minder in de smaak gewoon omdat verder alles zo super lekker en op smaak was.

Alle lof aan het personnel in de keuken en in de bediening. Jullie hebben ons een onvergetelijke avond bezorgd. Dank daarvoor.

Speculaas, appel en blauwe bes

Ik weet het, de sint is alweer vertrokken en zijn paard staat op stal. Toch kan ik lekker nagenieten van de smaken en geuren van Sinterklaas. Vooral van speculaas. Ik moet zeggen dat dit jaar er weinig gesmuld is van deze lekkernij maar de beetjes hier en daar maakten veel goed.

Morgen, de dag voor kerst. En nog wel op een zondag. Beetje rare dag indeling zal het worden denk ik. Laatste voorbereidingen voor velen. Ik hoef niet te koken- dat word voor mij gedaan dit jaar. Wel een vreemd gevoel. Beide dagen gaan wij uit eten. Dat word vandaag aan de droog brood en water.

Zondag is vaak koffie ochtend en vandaag is het ook zo. Ik heb wat gebakken om mee te nemen. Een speculaas appeltaart variant. Appel en speculaas gaan goed samen. De geur van de kruiden is ook heerlijk vooral in deze koude donkere dagen. Ik had nog wat appels liggen. Een plannen begon te dagen.

In een springvorm heb ik een speculaas koekjes bodem gemaakt. Het recept van van Rudolf van Veen met als aanpassing, ik heb de suiker niet in melk opgelost. Ook heb ik 1 tsp kardemom toegevoegd. Het deeg niet eerst laten opstijven in de koelkast maar meteen in de vorm gedaan en buiten waar het 6 graden was, even laten koelen en rusten. Mijn koelkast was redelijk vol en het balkon biedt regelmatig uitkomst als alternatief.

De drie appels ( allemaal andere soorten) geschild en in kleine blokjes gesneden. Uit de vriezer blauwe bessen gepakt en bij de appelstukjes gedaan ( dat doe ik niet meer. Vers is toch best. Er zit teveel vocht bij het bevroren fruit). Limoenrasp en sap bij de vruchten gedaan en het bakblik ermee gevuld. Gebakken in de oven op 160 graden tot gaar. Moest beetje gokken - het was ong 55 minuten.

De geur die uit mijn keuken kwam was hemels. Zalig hoor die speculaaskruiden met appel. De helft van de taart werd meteen gebruikt. De rest zou ik de volgende dag kunnen gebruiken. De overgebleven taart heb ik afgedekt en ja, weer buiten in de kou gezet.

Jammer hoor. Hoewel de taart echt nog zalig was om te eten, was de deegbodem, net als vaak bij appeltaart, zacht geworden. Zoals ik al aangaf, de blauwe bessen uit de vriezer was geen goed idee. Ik vermoede het en toch wilde ik die in de taart erbij hebben. Enfin, het was geen misbaksel maar wel een puntje van aandacht. Ondanks de 'soggy bottom' werd elke kruim opgepeuzeld en waren de 'MMmmmmmmm' geluiden te horen waardoor ik toch tevreden was.

Ik hoefde verder niets te bereiden voor kerstdag omdat we uit eten gingen. Vandaag is het tweede kerstdag. Ik ga zo een pavlova maken. Dat is mijn bijdragen aan het diner bij vrienden.

Kookze en tot de volgende keer.

Voor meer leuke tips, gerechten en ideeën, ga naar mijn FB pagina: Uit mijn keuken

vrijdag 22 december 2017

Lam als hoofdgerecht en Pavlova voor dessert

Een van de mooiste samenzijn momenten met vrienden vind ik persoonlijk - het delen van een maaltijd. Wij doen dat veel en vaak. Het leuke is het geven van een "diner bon!'. Voor verjaardagen, feestelijke gebeurtenissen- of gewoon, omdat het leuk is.

Wij hebben ook 1 keer in het jaar een kerstdiner proeverij. Dat is zo leuk. Vrienden die 4 maanden van het jaar weg zijn met hun boot komen in de eerste week van december het kerstmenu evalueren ( zeg ik met een knipoog). Jaren lang kwamen pa, twee tantes en zwager eten met kerst. Veel is veranderd. Ouderdom heeft een gat geslagen in onze familiefeestdag. Nu zoeken wij 3-tjes, manlief, zwager en ik een nieuwe manier om kerst weer gezellig te maken. Voor de 2x keer in 5 jaar kook ik niet. We gaan uit eten. Ook leuk maar anders. Toch wilde ik ons jaarlijks december etentje niet voorbij laten gaan. Gisteravond was het dus zover. Gezellig aan tafel met z'n 4-en om het afgelopen jaar even door te nemen. Wat een lol hadden wij.

In voorbije jaren stelde ik vooraf een menu op. Zocht allerlei leuke recepten bij-elkaar en als er echt nog nooit eerder geprobeerde gerechten of technieken bij zaten- was het oefenen oefenen oefenen. Erg leuk. Dit jaar zoals alle dingen anders liepen, liep ook de planning anders. Behalve het dessert wist ik gisterochtend nog niet wat er vooraf op tafel zou komen. Ik had ook een gezelligheidsafspraak staan voor 11:15. Alsof ik niets te doen had die dag! Om 10:30 koos ik het vlees. Lamsnek. Ok. En dan....?!

Ik heb 30+ jaar in New Zealand gewoond. Lam is daar 'gewoon'. Wel duur maar een gebruikelijk vleessoort. Ik kan er goed mee overweg dus. Wat past erbij? Pompoen, zoete aardappel, bieten, doppertjes, pastinaak ( =Down Under geen vergeten groente maar 'gewone' kost), munt. Het hoofdgerecht nam vorm aan en ik had er een goed gevoel over. Als je dit stuk vlees nog nooit op heb...kijk dan online of klik op deze link. Er is veel te leren op gebied van lam in Nederland.

Ik denk dat het dessert eigenlijk de aanzet was voor mijn keuze vlees. Ik was al van plan om een pavlova te maken. Dit gerecht/dessert is toch een icoon van Down Under of het nou New Zealand of Australia is maakt mij niet zoveel uit. Twee kinderen wonen in New Zealand en eentje in Australia dus ik zit hier altijd wel goed mee. Er is een groot verschil tussen pavlova en schuimgebak, oftewel meringue. Een pavlova is een zachte schuimtaart van binnen ( marshmellow- actig) met een knapperig en krokante huid. Het is broos toch stevig. Meringue is suiker en eiwit. Pavlova is eiwit met fijne bastard suiker, azijn, maizena, citroen of citric acid. Meringue moet helemaal droog gebakken. Pavlova hoeft alleen de buitenkant droog en knapperig waarna je de oven uitschakelt en de deur op een kier open laat staan. Ik zet dan een houten pollepel tussen de deurklep dat het net open staat en open blijft. Zo koelt de pavlova af en behoud hij z'n vorm. Ontsnapt ook de vocht en blijft het krokant.


Ook hier weer geldt als je een recept wil van dit gerecht zoek dan op Youtube en dan liefst een Australisch of New Zealands recept. Zo zie je niet alleen hoe het moet maar over het algemeen word er ook uitleg bij gegeven. De beelden zijn goed te volgen al is je engels misschien wat roestig. Er zijn ook American Youtube thuis chefs die het recept goed voorleggen. Een daarvan is JoyofBaking.
Ik moest erg aan haar wennen want ze is echt heel precies en uitgebreid met haar uitleg. Haar recepten die ik gebruikt hebt zijn allemaal geslaagd.

Ons etentje zit erop voor 2017. De keuken is glad, de schalen leeg en de buikjes vol. Nog even een paar lekkernijen dit jaar en dan begint 2018 met nieuwe uitdagingen. Daar heb ik best wel zin in.

Kookze en tot de volgende keer!

Voor meer leuke tips, gerechten en ideeën, ga naar mijn FB pagina: Uit mijn keuken

donderdag 21 december 2017

Koken en bakken

Er is een Facebook pagina " Heel Facebook Bakt (Unlimited)'. Daar zet ik wel eens een post op. Daar mogen alleen ge'bak'sels op. Dus geen brood of dingen die niet als 'taart' worden bestempeld. Dat is dan duidelijk. Bij bakken denk ik niet alleen aan taarten- dus moet ik opletten dat ik niet de verkeerde foto's en recepten plaats. Het bericht wordt, na aankondiging, verwijderd.

Nu bak ik niet alleen maar kook ik ook. En, ik plaats de recepten niet met foto maar schrijf blogs. Op sommige pagina's is het ook weer niet toegestaan om iets anders te plaatsen dan een foto met recept...dus een blog met recept is daar dan niet welkom. En zo heeft elke pagina zijn/haar regeltjes. Soms duidelijk, soms obscuur. Ik vind het beetje lastig om te weten wat ik waar kan delen. Er zijn pagina's voor 'gezond en puur' eten! 'Zonder suiker' Vegetarisch...noem maar op. Zoveel mogelijkheden. Het is maar waar je van houd of belangrijk vind.

Ik vind het delen van recepten leuk. Ontdekken van nieuwe smaken en ideeën ook geweldig. met moeite volg ik recepten tot in de puntjes omdat ik dan toch denk...ach een snufje van dit, een druppeltje dat erbij zal de smaak ten goede komen. Een van mijn valkuilen is dat ik niet alles wat ik aanpas meteen opschrijf. Dus een recept helemaal perfect kunnen herhalen kan lastig zijn. Daar werk ik momenteel aan. Alles vast te leggen. Want soms krijg ik een verzoek voor een recept van iets wat op mijn pagina is versschenen en dan weet ik het eventjes niet meer.

Er is een recept waar ik redelijk wat aan gesleuteld hebt de afgelopen weken. Mijn Carrot Cake recept uit 1984-86. Als een volger van Australian Master Chef zag ik een Carrot Cake variatie die mij wel aansprak. Erg lekker dan wel iets meer bewerkelijk dan het mijne. Wat doe je dan? Dan pas je het aan. Nou ja, dat doe ik dan ook.

Onlangs een rijsttafel voor 16 personen bereid. Met als afsluiter bij de koffie - Carrot cake a la ik. De gasten waren neven en nichten van manlief en mijn zwager. Dat ik bakte enzo wisten ze wel... maar we hebben ze nog nooit met z'n allen aan tafel gehad. Wat een leuke middag/avond was dat zeg. Veel gelachen en oude herinneringen opgehaald. Voor herhaling vatbaar was de algemene uitspraak na afloop.

Enfin, hier dan een aangepaste recept voor 'mijn' Carrot cake. Hij is wat smeuïg van textuur en daar houd ik wel van. Ik durf te beweren dat niet liefhebbers van Carrot Cake- deze wel heerlijk zullen vinden.

In voorbereiding: Schil zo dun mogelijk twee sinaasappels ( probeer het zonder wit aan de schil te krijgen.)

Pers het sap van de sinaasappels. Snij schil in hele dunne reepjes en doe sap en schil in een steelpannetje. Voeg toe half kopje water, 1/2 kopje suiker ( meer als sinaasappel zuur is). 1/2 tsp kruidnagel en 1 tsp Kardemom. Al roerend breng aan de kook, dan zet vuur iets lager. Houd wel in de gaten. Vocht moet inkoken tot siroop. Roer zo af en toe. haal van vuur en zet ergens ( buiten?)  om af te koelen.

In een grote kom zeef en meng goed:
1+1/2 cups bloem - 1+1/2 tsp Bakpoeder - 1 tsp Baking Soda
1/2 tsp zout - 2 tsp kaneel - 1/2 tsp kruidnagel - snufje nootmuskaat - 1 tsp kardemom - 1 tsp gember.
Voeg toe: 1 cup donkere bastaard suiker en 1/2 cup witte suiker. Meng eerst dan aan bloem mix toevoegen.

Combineer 3/4 cup olie met 3 eieren- kluts dit mengels goed los en voeg aan droge ingrediënten toe.

Voeg geraspte wortels ( 2 cups) en 1/2 cup gehakte walnoten en 200 gr fijn gehakte ananas toe ( zonder sap). Meng dit eerst en voeg aan het beslag toe. Roer goed.
Schep 1=1/2 lepel sinas siroop en sinas schil en voeg aan mengsel toe.

Giet mengsel in 23cm doorsnee springvorm. Bak op 150/160 graden voor ong 55/60 minuten of totdat baknaald schoon uit de taart komt. Baktijd afhankelijk vochtinhoud van ananas en sinas.

Terwijl taart in de oven maak de topping bestaande uit Phillidelphia (of andere cream cheese merk), poedersuiker ( naar smaak) en wat citroen rasp en kaneel.

Na afkoel periode besmeer de taart met de topping, en decoreer met walnoten stukjes en gekarameliseerde sinaasappelschil.

* voor variatie voeg ik soms vers geraspte gember en wat rozijnen aan de sinas siroop toe. Kook het even mee en koel af.

dinsdag 19 december 2017

Keuken drukte

Hehe, vandaag even geen keuken. Klinkt gek maar ik moet echt eventjes stapje terug van veel - en wat kliekjes op maken. Het is erg druk geweest in mijn keuken de afgelopen paar weken. Als iemand met een vraagje komt, " zou jij mij willen helpen met....?" dan kan ik moeilijk nee zeggen. Nou dat is ook niet helemaal waar. Dan wil ik geen nee zeggen. Want alle uitdagingen zijn avonturen waar ik een deel van uit wil maken. Leuk om nieuwe smaken, andere ideeën en mooie eetmomenten te kunnen bereiden.

Wij zijn kort geleden op bezoek geweest bij vrienden. Ik had beloofd iets voor bij de koffie mee te nemen ( NY cheesecake op z'n Anita's) en een soep ( Franse uiensoep) voor tussen de middag. Een vriendin hield een Neven/nichten middag/avond en had trek in Mexicaans eten voor 10 personen. Ik ging naar Leeuwarden op familie bezoek en nam wat mee, Pompoensoep en paté. Ja ik weet het. Wat een rare combinatie. Maar het was wel zinvol en doordacht. Mijn zwager heeft een aantal feestjes gehouden vanwege zijn nieuwe woning. Buurtjes met drankjes en hapjes, tantes met een afternoon tea en familie ( neven nichten) voor borrel en eten (we waren met 16 mondjes). tJa, daar heb ik het dan eventjes druk mee - op een leuke manier. Ik krijg energie van zulke bezigheden. Maakt mij enthousiast en blij. En dan heb ik het niet eens over de 'gewone' maaltijden tussendoor. Winterse kost zoals heerlijke pompoensoep.

De pompoensoep was verrukkelijk. Meestal maak ik het van de fles pompoen maar weet uit ervaring dat dit niet de allerlekkerste pompoen is daarvoor. Het is wel goed hoor, maar die Oranje Hokkaido. Die vind ik toch net iets lekkerder. Meer over soorten pompoen via deze link!

De pompoen heb ik in de oven gegaard. Eerst de pitten eruit gehaald daarna gevuld met een doormidden gesneden sinaasappel, stukje verse gember, een ui, knoflook, nootmuskaat, grof zout, kruidnagel en kardemom. Geheel afgedekt op 120-140 voor anderhalf uur in de oven. De schil is dan ook helemaal gaar en kan gewoon mee gepureerd worden. Om te zorgen dat er geen pitten stukjes in zat, heb ik de soep toch eventjes door een zeef gehaald. Was niet nodig achteraf..maar een verrassing by het eten wilde ik voorkomen.

Het stokbrood had ik met boter en verse knoflook gesmeerd en licht gebakken onder de gril. Wat een heerlijke maaltijd was dat. Het vulde voldoende als een avond maaltijd. We hadden verder niets meer nodig.

En zo ben ik de afgelopen paar weken lekker bezig geweest. Geen tijd voor mijn blogs maar wel veel tijd in de keuken. Het is nu strak, glad en glimmend. Ik wil het even een paar dagen zo laten. Donderdag komen er vrienden eten. Dan ga ik weer lekker kokkerellen en leef ik me weer uit. Nu, kliekjes opmaken. Ook lekker.

Kookze allemaal en geniet van het leven!

dinsdag 21 november 2017

Een mini week voor een maxi middag

Het huis is af. Mijn zwager is klaar met alle kleine dingetjes. De schilderijen hangen, de haakjes gekocht, de planken, lades en kasten gevuld. Bijna alles heeft nu een vaste plek. De laatste dozen met admin en nog uit te zoeken 'dingetjes' die er niet toe doen wat inruimen betreft kunnen op latere tijdstip afgemaakt worden. Het is tijd om het huis open te gooien voor familie, vrienden en buren die maanden lang de werkzaamheden hebben meegemaakt van dichtbij en veraf. Gezien het huis niet giga groot is, en grote groepen te overweldigend zijn is besloten om aparte momenten te houden. Als eerste zijn aan de beurt; de oud tantes! Met de leeftijden van 80 tot (2 personen) bijna 91 is het belangrijk daar niet te lang mee te wachten.

Aan mij om voor wat lekkers te zorgen. Het werd geleidelijk aan toch een wat grotere groep gezien de nodige chauffeurs ( aangetrouwde neef en wat nichten) ook mee kwamen. Super gezellig. Van beide kanten van de familie wat. Een mooie mix.

Ook de tijdstip was belangrijk om rekening te houden met de leeftijden. Het werd een Afternoon Tea. Nee, geen High Tea, maar net wat kleiner. Ik kreeg carte blanche om te verzinnen wat op de etageres zou komen. Leuk. Mijn keuze viel op verschillende smaken.

Lemon tart, carrot cake, apple crumble pie en chocolate muffins. Er mochten ook geen scones ontbreken. Voor hartig, kleine vierkantjes drie-laags sandwiches met zalm en creme cheese met chives, ham met mustard en cucumber, en erbij ook nog een sausage roll.

Alles op MINI formaat. Een of misschien net 2 happen en weg. Je zou het bijna 'finger food' kunnen noemen. Zo raak je niet te snel vol en heb je de mogelijkheid om van alles te proeven. Ik had van alle lekkernijen 1 per persoon- verzekerd dat het toch niet op zou gaan. De een kan en wil meer eten dan de ander. Gezien de leeftijd, hier ook rekening mee gehouden.

Deze 'sausage rolls' waren een ware hit.
Het bladerdeeg met eiwit bestreken
voor de glans.
Nou kan ik hier wel heel uitgebreid recepten plaatsen maar eigenlijk zijn er allerlei mogelijkheden om een Afternoon Tea in elkaar te zetten. De keuze van lekkernijen ligt aan het gezelschap, de eetwensen en eventuele gezondheidsperikelen. Voor een balance - zorg voor hartig en zoet. Serveren met etageres is erg leuk en feestelijk. Zet ook alles door elkaar. Ik had 3 etageres en van alles wat op alle 3. Zo kon iedereen iets pakken zonder over en weer dingen door te geven. Bak klein - een muffin op maat vult een maag in een klap. Let op aangepaste baktijden.

Het was erg gezellig en voor herhaling vatbaar. Ik heb genoten om in de keuken te staan en van alles met liefde voor te bereiden. De gasten hebben het assortiment ook met vreugde ontvangen en van genoten. Zo wint iedereen.

zondag 19 november 2017

Armenian Delight

Als je op Google zoekt zijn er talloze recepten voor de cake. Ik heb het eigenlijk vandaag pas voor het eerst gegoogeld - in mijn zoektocht naar een toepasselijke naam voor deze cake, waarvan ik het recept al heb vanaf de jaren '70. Als ik me goed herinner - het moet tegen eind '75 geweest zijn. Ik was een jonge moeder van 2 kleintjes en woonde in Nieuw Zeeland. Om wat extra geld te verdienen, nooit weg natuurlijk, ben ik als Tupperware verkoopster aan de slag gegaan. En niet onverdienstelijk mag ik er wel bij zeggen.

Het was bij een bijeenkomst waar nieuwe producten en ideeën werden gelanceerd. Door het groeiende aanbod schalen en opbergbakjes en handige hulpmiddelen voor in de keuken was de manier van presenteren ook aan het opleven. Thema parties. Je kon dus je avondje een thema geven waarvan dan de gekozen producten extra belicht werden. Je nam de tijd om alle mogelijkheden toe te lichten en mensen ideeën te geven van 'ander' gebruik. Zoals de set kommen. Voor wie geen keuken machine had, en dat had niet iedereen, werd er gedemonstreerd hoe je slagroom kon kloppen en ook beslag kon bereiden in de kom zonder mixer. Daar kregen wij dan ook recepten voor om uit te delen en mee aan de slag te gaan. De Armenian Cake was daar een van.

Het was een succes. Mijn toenmalige echtgenoot had mij een oventje gemaakt - open van achteren, nep raampje voor. Daarin stond een al gebakken cake, op de deksel met kom eroverheen als een cake trommel. Zie, het draaide dubbele diensten. Want gedurende de demonstratie voegde ik alle ingrediënten toe,  met gebruik van de andere schaaltjes aanwezig waar de ingrediënten al afgemeten in zaten. Dan klaar, schoof ik het in de 'oven' en bij afsluiting demonstratie haalden ik uit de oven- de al gebakken taart. Die werd bij de koffie opgepeuzeld. Zo deed ik dat toen.......!

Jullie kunnen je wel voorstellen dat ik deze taart meerdere malen heb gebakken. Ik vind het nog steeds lekker en mijn gasten ook. Toch ben ik met dit recept gaan experimenteren. Niet omdat ik vond dat het anders moest, of beter kon. Maar gewoon, leuk om te spelen met smaken.

Door de reacties van het testpaneel weet ik dat het is geslaagd- de twee proef taarten waren zo maar opgepeuzeld. De Mmmmmm en yum geluiden waren genoeg om nu vastberaden dit recept op te schrijven en toe te voegen aan mijn favorieten.

Hier komt het recept dan. Ik hoop, zou je het maken, dat het net zo goed lukt en lekker smaakt dan de mijne. Ik wens jullie veel succes en smikkelen maar.


Armenian Delight ( a la Anita)

Sinas siroop
Rasp van 1 groot of twee kleine sinaasappels- zonder het bittere wit van binnenkant van sinas
Sap van 1 groot of twee kleine sinaasappels
1/4 cup suiker
1/8 cup water
1/2 teaspoon Kardemom

Doe alles in een klein pannentje en breng al roerend aan de kook. Zet het vuur wat lager maar laat wel pruttelen. Roer zo af en toe en reduceer tot een siroop-achtig mengsel. Haal van vuur.

Hak grof 1/2 kopje walnoten of pecan noten en doe die bij de siroop.  Roer goed door. Laat staan tot later.

Beslag.

In keukenmachine plaats 2 cups bloem, 50 gr Griesmeel (semolina), 2 cups donkere bastard suiker, 2 tsp Baking Powder, 115 gr koude en in blokjes gesneden boter, 1 tsp Kardemom, 1 tsp Nootmuskaat, 1/2 tsp gemalen kruidnagel, 1/2 tsp kaneel.

Draai tot een kruimelig en broodkruim-achtige massa. Druk stevig aan 1/3 van het droog beslag in een springvorm.

Verwarm ( niet heet) 3/4 cup melk. Los daar 1 tsp Baking Soda in op. Roer goed. Voeg dit en de sinas siroop en daarna alles in de kom met kruim beslag. Roer goed en zorg dat het een mooi glad beslag wordt. Voeg aan droge bodem toe. Zet in voorverwarmde oven 150/160 voor ong uur of tot priknaald droog uit komt. ( mijn nieuwe oven is erg efficient vandaar de ietwat lagere temperatuur. Liever wat langer dan een misbaksel).

Met sinas siroop
Wat betreft de topping. Er is al zoveel smaak- er hoeft niets bij. Hier toch wat ideeën.

Voordat de cake de oven in gaat: strooi wat donkere bastaardsuiker, snufje kaneel en gehakte walnoten erdoor over de taart- het bakt lekker mee en blijft erop liggen. Wordt een leuk knappertje zonder hard te worden.

Klop slagroom, poedersuiker en sinas rasp en 1/2 tsp kaneel erbij.

Maak een dikke siroop van sinas met kardemom. Lepel over afgekoelde cake en laat even poosje rusten.



tsp= teaspoon = theelepel maar dan op z'n engels

Cup = kopje = maar dan een maatbeker kopje.

Deze maten gebruik ik voor alles wat ik bak.


Ik zal eens een blog wijden aan de verschillen van ingrediënten waar ik toch soms tegenaan loop. Zo is weer een idee geboren......!

Bakze!

vrijdag 3 november 2017

Alles op tafel

Gasten ontvangen om gezellig bij te kletsen, avondje doorbrengen en maaltijd delen hoeft van mij/ons niet perse alleen in het weekend ( van vrijdagavond tot en met zondagavond). Eten moet iedereen toch, en ik vind het wel eens prettig om weekenden vrij te houden. Afgelopen week hebben mijn manlief en ik twee maal gezellig met vrienden aan tafel gezeten. De week begon met bezoek maandag van voormalige buurtjes, en op donderdag waren wij blij met ons tweede gezellige avond waarbij ook super lieve tafelgenoten aanschoven.

Maandagavond maakten wij onze gasten blij met persoonlijke voorkeur gerechten. De ene lust geen vis - de ander snakt er wel eens naar. Ik had een kipgerecht gemaakt en manlief had twee forellen gerookt. Wat was onze gast blij. Nou allebei wel eigenlijk. We hebben zitten smullen, elk op eigen manier. Om twee hoofdgerechten te koken vind ik niet vervelend. Dat doe ik al jaren. Toen ik een lange periode helemaal van vlees af was ( nee ik was geen vegetariër maar had gezondheid perikelen) kookten ik ook 'gescheiden' maaltijden. Eerst vond manlief dat lastig om te zien, beiden met een andere gerecht. Vond het niet gezellig! Mijn redenering was dat als we in een restaurant eten bestellen dan hebben wij ook allebei een ander gerecht. Alles went! Ook dat. Ik vind het belangrijker dat gasten het naar hun zin hebben. Ik noteer wat beslist NIET op het bord moet komen, en houd bij, welke gerechten ik ze in het verleden opgediend hebt. Erg handig.

Gisteravond wilde ik wat anders. Na aanleiding van een eerder geslaagde avond, besloot ik om een Mezze voor te bereiden. Mezze is een Arabische vorm van een tapas maaltijd. De smaken gerelateerd aan de arabische keuken dus. Erg leuk om voor te bereiden. Allemaal verschillende mondgevoel ervaringen ook. Kleurrijk en zeker smakelijk. Onze gasten waren verrast bij het aanzien van de gedekte en volgeladen tafel met schaaltjes. Het kleurenpalet zag er uitnodigend uit. De witte yoghurt met donkergroene kruidenmengsel, de rode geroosterde tomaatjes, en groene olijven, de paars en groene druiven, de köfta op stokjes, de kippenkluifjes op gekleurd en gekruid rijst, de mandjes met brood, de humus en baba ganoush en de geslaagde feta, pijnboompitten en spinazie driehoekjes.

Mijn reden voor deze vorm van eten voor gisteravond was niet alleen vanwege de leuke verschillende gerechtjes maar ook de gasten die wij mochten verwelkomen. Als jullie van reizen houden en graag de wereld willen ontdekken - kijk dan op de Youtube kanaal van Dutch Nomad Couple van Angela en Tino. Angela en Tino hebben hun leven helemaal omgegooid en volgen hun dromen. Het was zo geweldig om wat tijd met ze te kunnen doorbrengen. En juist vanwege hun reislust- wilde ik ook het diner in hun levensstijl bereiden. Hap snap en leuke momenten. Net als de gerechten.


Het gezellige van zo'n maaltijd is ook het ongedwongen eten terwijl je erop los kan kletsen. Ik had een draaischijf op tafel en iedereen kon pakken waar hij/zij zin in had. Na afloop had ik een niet Arabisch dessert gemaakt. Een limoen Cheesecake met frambozen coulis. De cheesecake was met druppels versierd maar daarnaast gaf ik iedereen een kannetje met de coulis om er zelf overheen te kunnen gieten- eigen keuze zo hoeveel ieder erbij wilde hebben. Stond ook erg leuk moet ik zeggen. En over smaak valt niet te twisten. Luchtig, romig en fris.

Koffie als afsluiter en ik kan zeggen- alle 4 hebben wij een gezellige avond mogen beleven. Voor herhaling vatbaar.

zondag 29 oktober 2017

Pret en frustratie

Het was met gemengde gevoelens dat ik zaterdagmiddag op de bank neerplofte. Dit als een resultaat van uren in de keuken staan- met plezier maar ook een dosis frustratie. Er was het een en ander zeer goed gelukt - maar er was ook iets helemaal fout gegaan. En daar kan ik zo slecht tegen. Vooral als ik even niet kan bedenken waarom!

Ik zou 3 taarten bakken voor een vriendin. Haar tijd was zeer beperkt en ik hou van bakken - dus hielp ik haar een handje. Ook zou er bij ons eet bezoek komen. Ik moest toch al in de keuen staan. Leuk toch?!

De carrot cake- geweldig gelukt, de chocolate cake ook. Maar wat mijn verbaasde, de taart waar ik het minst over in zat, de cheesecake, dat was HET probleemkindje. Als eerste aan de beurt. Moet het langste 'staan'. Gelukkig maar. Want achteraf, had ik die keus niet gemaakt, was het helemaal een drama geworden. Nu had ik tijd om opnieuw een poging te doen. En op het nippertje klaar. Maar nog niet helemaal tevreden. Door het 'te snel' moeten- was de bodem op z'n minst 'slechts' geslaagd.

Wat de frustratie mij wel heeft opgeleverd is anders te kijken naar mijn planning. Ik had de cheesecake de dag van te voren kunnen maken. Dan was er meer tijd geweest  'voor het geval dat!' Alleen ik wilde alles die dag overhandigen- vers van de pers. Nou, dat was dan dat!

De maaltijd daarentegen - oh wat een vreugde en plezier. Allerlei gerechten niet eerder of maar een keertje eerder gemaakt. Alle (vegetarische) gerechten werden met oohs, aahs, mmmmmms opgepeuzeld. Wat een geweldig gevoel was dat. Onze gasten hadden het echt naar hun zin - en wij ook.

Ik heb gelukkig de teleurstelling van de cheesecake achter mij kunnen laten. Wat ik wel ga doen - en jammer maar hoor lieve echtgenoot, ik ga weer een paar nieuwe cheesecake recepten uitproberen om teleurstelling te voorkomen. Het zat mij al niet lekker - nu ga ik een 'mislukking proef' recept zoeken waar ik zelf vertrouwen in heb. Een die ik in een handomdraai kan maken zonder zorgen. In al de jaren dat ik cheesecakes bak - is dit mijn eerste en slechtste ervaring geweest. Dat overkomt mij niet weer. Gelukkig houd ik van een uitdaging. Het komt helemaal goed met mij!

dinsdag 24 oktober 2017

Even geen geuren maar er moest wel wat gebeuren

Hoeveel uren ik in de keuken doorbreng zou ik niet kunnen raden. Soms heel veel - en er zijn ook dagen van 'eventjes niet'. Dan komt er wel eten op tafel- en lekker ook, maar minder uitgebreid of bijzonder. Meer gerechten waar ik niet zoveel bij hoeft na te denken. Net als vandaag, ik kook stampot. Bakken doe ik vandaag niet evenals iets fabriceren, uitproberen of proeven. Vandaag laat ik mijn keuken even voor wat het is - keurig netjes dat wel.

Want gisteren was ik bijna de hele dag met de keuken bezig. Totaal ongepland. Ik zocht een plekje voor mijn nieuwe glazen schalen. Ja, dan weet je het al he! Dan moet er wat geruimd worden. Na de pantry eens goed bekeken te hebben dacht ik, " dit kan anders!"

Drie jaar geleden heb ik deze keuken ontworpen. Ik heb een hekel aan kasten aan de muur. Iedere keer je hoofd iets naar achteren houden omdat het kastdeurtje openstaat of moet. Of de hoogte is net niet goed. Bah, niet mijn ding. Dat komt ook omdat ik iets heel anders gewend ben. In Nieuw Zeeland had ik een pantry. Een voorraad kast die groot genoeg was om bijna alles wat  in de keuken nodig was, te bergen. Op aanrecht hoogte dan ook een plank met stopcontacten voor mijn keukenmachines. Ik ben daar regelmatig verhuisd en telkens bouwde mijn toenmalige man mij een nieuwe keuken. De laatste was rond 1995. Ik had toen al lades onder het aanrecht. Geen kastjes meer. Niet meer op mn knieën te moeten om iets uit een ver weg donker hoekje te plukken. La open trekken en pakken maar. Heerlijk.

Maar enfin, dat was toen. Dit is nu. Het keukenbedrijf had de kast uiteraard niet in hun bestand of ontwerp. Daar werd een oplossing voor aangedragen door ons. De aannemer maakte dus de binnenkant en zij zouden de buitenkant verzorgen. Moet wel passen allemaal natuurlijk. Wat een heerlijkheid. Mijn vriendinnen zijn er ook van onder de indruk- en ik heb een hoek in de keuken zo goed benut- daar ben ik tot de dag  van vandaag nog trots op.

Ook pantries raken vol... en hebben aandacht nodig. In onze wijk is nu een Avantage Supermarkt gekomen. De afgelopen maanden heb ik wat punten gespaard en nieuwe ovenschalen kunnen bemachtigen. Uit met het oude en in met het nieuwe. Alleen, nu ik al bijna drie jaar in de keuken bezig ben, had ik wel zoiets van, hmmm, misschien toch dit hier en dat daar. En 5 uur later was de klus klaar. Niet dat ik 5 uur voor de pantry nodig had, maar van het een kwam het ander. In de hal is een kast met wat 'versier' spul. Ik zet tegenwoordig geen 'sfeer/jaargetij' dingetjes meer neer. Dus alle herfst, Pasen en dergelijke dingen mochten weg. Er kwam meer ruimte voor mijn taart borden en dienbladen.... de vazen goed bekeken en weggedaan wat overbodig was...en ga zo maar door.

Het ruimde zo lekker op. Ongepland en toch doorgezet. Wat een tevreden en trots gevoel. Het eten werd pas laat opgediend. Maar klachten daarover kreeg ik niet. Alles stond er weer strak en verzorgd bij, en in de gang staan nu bakken die naar een goed doel gaan! Opgeruimd en bevrijd van het onnodige. Toch leuk dat ik er wel iemand anders blij mee kan maken.

zaterdag 21 oktober 2017

Niks mis met oude recepten

Heel Holland Bakt ( weer).

Als kind was ik gewend aan de geuren van verse baksels die mijn ouders creëerden. Appeltaart, Paasstol, krentenbrood en kruidkoek. Ik ruik ze nog als ik mijn ogen sluit. Ik ben in 1953 geboren - in die periode moet je denken. Klein keukentje zonder fratsen. Men was al blij dat ze een huis hadden laat staan een keuken. Wij hadden zelfs een kleine smalle tafel in de keuken waar we aan konden zitten voor een boterham maaltijd. Knus, vooral met 4 kinderen! Nou ik maak een grap - krap is een betere omschrijving, toch wisten we niet beter. Broers en zussen deelden een slaapkamer en de vloer in de huiskamer was je speelterrein. Meestal geen tv. Dat was voor de 'hogere' inkomens. Ook geen koelkast. Wat echt koud moest blijven ging zomers in de kelder en s'winters in de schuur.

Bakken, koken. Het moest een hele zeldzame viering zijn om naar de bakker te gaan voor iets lekkers 'voor bij de koffie'. Huzaren salades, eiersalades, hapjes enz. werden ook door moeders handen bereid. Als kind werd ik daar dus al vroeg aan blootgesteld. Meehelpen mocht.

Zo heb ik ook mijn kinderen groot gebracht. De keuken was een leuke plek om te mogen zijn. Ik ben trots op de talenten die zij hebben ontwikkeld en nu zelf ook weer doorgeven aan hun kinderen. Twee jaar geleden heb ik nog macarons gebakken met mijn toen 9 jarige kleindochter. "Toe oma, zullen we macarons maken. Die zijn zo lekker." Nou daar ga je dan- samen de keuken in met je kleindochter die op bezoek is uit Nieuw Zeeland.

Ik bak dus en kook graag! Krijg er energie van. En onlangs ben ik meer met de oudere recepten aan de slag gegaan. Mijn verzameling bestaat veelal uit Engelse recepten. Ik heb 30 jaar in Nieuw Zeeland gewoond en de recepten stammen nog uit die en een eerdere periode daar als kind. Op school gingen we op kookles. Ik heb zelfs mijn eerste kookboekje nog.

Mijn dochter was ook iemand die graag, als ze ergens wat lekkers op had, het recept vroeg. En zo ben ik aan een chocolate cake recept gekomen die ik in die 30 jaar als moeder zo vaak hebt gebakken dat ik het uit mijn hoofd kende. Nu ben ik alweer 17 jaar terug in Nederland en is het eindelijk een keertje op tafel gekomen. En ik moet zeggen - voor herhaling vatbaar. Hopelijk lukt het mij weer om het recept uit het hoofd te kennen.

Zo ook mijn allereerste en meest gewaardeerde Carrot Cake. Het was 1982 en ik kocht mij eerste magnetron. Een vooruitstrevende Nieuw Zeelandse bakster met een van de eerste tv shows bracht speciaal voor dit nieuw keuken apparaat een kookboek uit met daarin dit recept. Geweldig. Ik durf niet eens te raden hoe vaak ik het gemaakt hebt.

Nu heb ik geen magnetron meer. Helemaal niet nodig. Ik ben tevreden met mijn oven en zeker ook mijn inductiekookplaat. Ik kan er alles mee wat ik wil. tJa, is een recept van een magnetron dan wel bruikbaar. Jazeker. Alleen de kooktijd en temperatuur uitvogelen en " Bakken maar!"

Hier dan een tweede recept 'uit mijn oud recepten collectie' die net zo lekker is als dat het was....!

Carrot Cake - by Alison Holt ( and adapted by Anita)

Net als bij de chocolate cake in de vorige blog- de maten zijn met gebruik van de maatbekers ( cups) en maat lepels ( measuring spoons) uit deze keuken.
tsp= teaspoon - TBSP = tablespoon

In een grote kom zeef en meng goed:
1+1/2 cups bloem - 1+1/2 tsp Bakpoeder - 1 tsp Baking Soda
1/2 tsp zout - 2 tsp kaneel - 1/2 tsp kruidnagel - snufje nootmuskaat
Voeg toe: 1 cup donkere bastaard suiker en 1/2 cup witte suiker. Meng goed

Combineer 3/4 cup olie met 3 eieren- kluts dit mengels los en voeg aan droge ingrediënten toe.

Voeg geraspte wortels ( 2 cups) en 1/2 cup gehakte walnoten en 200 gr fijn gehakte ananas toe ( zonder sap). Meng dit eerst en voeg aan het beslag toe. Roer goed.

Giet mengsel in 23cm doorsnee springvorm. Bak op 165/170 graden voor ong 55/60 minuten of totdat baknaald schoon uit de taart komt. Baktijd afhankelijk vochtinhoud van ananas en wortel.

Terwijl taart in de oven maak de topping bestaande uit Philidelphia (of andere cream cheese merk), poedersuiker ( naar smaak) en wat citroen rasp.

Na afkoel periode besmeer de taart met de topping, en decoreer met walnoten geraspte wortel of gecarameliseerde sinaasappelschil.

Smakelijk smullen!!

woensdag 18 oktober 2017

Uit het oude receptenboek

Het was een keuken dag vol verrassingen afgelopen dinsdag ( gisteren).

Mijn week was al een moeizame. Ik probeerde er het beste van te maken maar lichaam en geest gaven even niet thuis. Na veel gebeurtenissen beide goed en verdrietig, had ik schijnbaar even rust nodig. En dat heb ik geweten. Aan de positieve kant, mijn man zijn broer en een jeugd vriend gingen met z'n drietjes een aantal dagen weg, naar Budapest. Ik had het rijk alleen.

Op de vrijdagavond heb ik twee kleine gerechtjes van MasterChef Australië gemaakt. Die en anderen waren de donderdagavond aan bod gekomen en leek me leuk om er een paar van te proeven. Ik heb twee kookboeken van Yotam Ottolenghi en hij was deze kookweek aanwezig in het programma. Zijn boeken Plenty en Plenty More zijn geweldig. Vol ideeën en inspiratie.

Enfin, dat was vrijdag. Verder heb ik geen gekke dingen uitgehaald. Geen energie. Toen kwam dinsdag. De mannen zouden rond 12:00 op Rotterdam vliegveld aankomen en naar huis rijden. Ik stuurde een bericht dat de koffie bruin zou staan met wat lekkers erbij. Maar wat??

Ik wilde iets anders dan de 'gewone' recepten die ik meerdere malen al hebt gemaakt- uit gemakzucht meestal. Bekend dus snel klaar. En opeens wist ik het. De stem van mijn dochter klonk in mijn hoofd, " mam, bak die taart van Mrs Strong". En ik had mijn antwoord.

Eerst mijn met de hand geschreven, en blaadjes uitvallende recepten mapje pakken. Er valt van alles uit. Moet ik ook eens aanpakken die rommel. Ja hoor, daar is de bladzijde. Nog intact.

Ik lees het even door. Dat is lang geleden. Mrs Strong is de moeder van mijn dochter haar vriendin. Soms in het weekend bleef ze daar wel eens slapen en visa versa. Zo deelden wij moeders elkaar's  dochters. Het bleek dat mijn dochter helemaal weg was van dit recept en het zelfs daar meerdere malen had gemaakt. Op een dag kwam ik thuis en had ze de taart gebakken om mij te verrassen. Daarna maakte wij deze taart regelmatig omdat het luchtig en erg smakelijk was. De creme vulling ook. Even terugdenken. Wanneer heb ik deze nou precies gekregen? Ja, volgens mij in 1986of was het '87. En te bedenken dat het toen al geen nieuwe uitvinding was. Blijft goed.

Allerlei herinneringen kwamen boven drijven. Dit recept trok mij helemaal terug naar de tijd dat de kinderen nog kinderen waren en niet zelf kinderen hadden. Naar een periode waarin ik niet wist waar ik echt thuis hoorde. Ook een onzekere tijd van gezondheidsproblemen - en dat er een operatie nodig was om herstel in te zetten. Van alles kwam weer even langs.

En nu, stond ik in 2017, in een keuken in Dordrecht, te bedenken wat ik bakken kon voor mijn huidige echtgenoot, diens broer en hun jeugd kameraad. Hoe bijzonder kan een leven lopen?

Ik moest nu wel snel aan de slag anders zijn ze thuis voordat de taart gaar is.

Hier het recept- en ik zou zeggen, Smakelijk voor straks.

Mrs Strong's Chocolate Cake

6oz/ 170 gr boter - 1 cup/200gr suiker - 1/2 tsp gemberpoeder = In mixer tot luchtige massa kloppen

2 eieren - 2 dsp/dessertlepels stroop - 1 tsp kaneel en 1 dsp/ dessertlepel cacao voeg toe aan boter mix.

Vouw dan de 2 cups/260 gr bloem met 1 tsp bakpoeder in

Als laatste voeg een kopje lauwwarme melk met 1 tsp Baking Soda en meng luchtig totdat er geen klontjes meer zijn.

Bak in rond bakblik 350⁰ /165ⅽ voor ong 40-45 minuten of tot prikker schoon uit het baksel komt.

Ondertussen mix - 4 TBSP/60 gr boter 4TBSP/50 gr bastard suiker ( en optie 1 tsp cocao) tot glad en luchtig. Voeg dan 1 tsp gelatine opgelost in 1 dsp koud water en wat druppels vanille essence toe.
Maak hiervan een gladde massa. (Beetje als Nutella pasta dikte).

Na afkoelen snij taart door midden... beleg met de creme. Bestrooi met poedersuiker.

Pppssst! Niet doorvertellen hoor maar ik heb toch iets toegevoegd. Een half theelepeltje gemalen kruidnagel. Opeens wist ik het weer onder het bakken. Staat niet op de pagina. Dat krijg je als je iets eigen wil maken he! 😋

Meet maten waren engelse, ik heb ze omgezet. De meetbekers ( cup) en tsp (theelepel) zijn dus ook van keuken hulpmiddelen die ik in NZ ook al gebruikte.

Je zou denken- nou dat is het dan...nee hoor. Maar dat verhaal is voor de volgende keer!

vrijdag 13 oktober 2017

Een hele uitdaging- een Mezze Feast neerzetten

Wie gisteravond ( 12 oktober 2017) naar Masterchef Australië heeft gekeken heeft nu nog ( volgens mij) de beelden vers in het geheugen staan. Misschien, net als ik, zijn ze er nog mee bezig.

Wat is een Mezze Feast? Mezze betekent gerecht. 

Wat een heerlijke, smakelijke en ongelooflijk leuke gerechten kwamen voorbij. Voor de deelnemers aan deze opdracht was het meer een kwestie van overleven, aanpoten en doorzetten. Zij stonden in de gevaren zone en moesten de jury bewijzen van hun kennis en kunnen om in de strijd te blijven. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Wie zou weg moeten?

Het lijkt bijna onmogelijk om deze 5 gerechten in 1 uur met smaak en allure op te dienen. Toch is het een deelnemer helemaal gelukt. Ik heb daar bewondering voor. Voor de andere twee sta ik ook paf hoor, maar helaas, er moet, bij zo'n afvalronde altijd iemand naar huis. En toen kwam echt het element 'opdienen met allure' als grootste reden van vertrek aan bod. Want, je eet ook met je ogen.

Alle gerechten spreken mij aan. Ik heb dus ook voorgenomen om dit feestelijke maal na te maken. De recepten heb ik afgedrukt, de ingrediëntenlijst ook. Het is nogal wat. Er staan 26 beschrijvingen bij en een hele waslijst boodschappen. Voor mij geen tijdsdruk. Maar wel de ambitie om dit binnenkort op tafel te toveren.
Met de link onder de foto kom je bij de recepten.
Let wel, het is in het engels. Geen probleem toch?
Yotam Ottolenghi Mezze Feast

dinsdag 10 oktober 2017

Fish - the family dish


Fish- the family dish...een leus van een reclame op tv in Nieuw Zeeland. Als wij dus vis eten, komt die zin altijd naar voren. Een gewoonte geworden.

Forel
Nou weet ik ook wel dat niet elk gezin er zo over denkt - en dat vis door sommige familieleden gewaardeerd wordt en niet door anderen. Smaken verschillen.

Twee keer in de week ( vrijdag en zaterdag) staat er een grote markt in Dordrecht. Uiteraard horen daar visboeren bij. Een paar weken geleden waren manlief en ik in Blaak, Rotterdam op de markt. Ook een heel visfeest. Zo koop ik het ook het liefst. In de open lucht, met roepende marktlieden en druk bezette kramen waar mensen dringen om hun aankopen te doen.
Poon

Een poos geleden had ik een foto geplaatst van een visgerecht en beloofd het recept zou volgen... en tot mijn schaamte toe - is er nog niet van gekomen.
Ik heb zoete en gewone aardappel gebruikt.
Vandaar de kleuren.

Drie soorten kochten wij in Dordrecht op een vrijdagochtend. Het zou een visweekend worden. Heerlijk vooruitzicht. Poon, dorade en forel. De poon heb ik gefileerd en gebakken, de forel heeft manlief gerookt en de dorade, nou die ging de oven in

Het gerecht was erg lekker en zeker voor herhaling vatbaar. Het gerecht heb ik op een grote schaal geserveerd aan tafel. Met z'n drietjes was het smullen geblazen. Ik zou zeggen - Smakelijk eten!

Klik hier voor het recept
Dorade uit de oven...
!















dinsdag 3 oktober 2017

Tijdverdrijf- zondagrust

Nee, het regent niet. De temperatuur is ook best wel aangenaam. Ook wil ik graag een soort luie dag- waar je wel rust neemt, het is tenslotte zondag, maar waar je ook, aan het einde van de dag een voldaan gevoel van overhoud.

Focaccia Gordon style
klik hier voor filmpje
Wat eten betreft vandaag- doe ik wat rustig aan. De koelkast staat vol met beetjes van....! Die ga ik omtoveren naar een geheel ( hoop ik)! En wat zal daar goed bij passen- juist, vers focaccia brood. Heeeeerlijk, de geur van die olijven, rozemarijn, olijfolie en gewoon het brooddeeg.

Vorig jaar en het jaar daarvoor heb ik dit recept meerdere keren gemaakt en altijd met succes. Dit jaar niet een keer. Dus nu moest ik weer eventje kijken naar het filmpje van Gordon Ramsey - want het is zijn recept die ik graag hiervoor gebruik.

Olijven, zongedroogde tomaten, rozemarijn.... oh wat een heerlijke combinatie. Een zomers gevoel en stemming, dat heerst nu in huis. De geur is zo heerlijk. Ik waan mij in Italië. Om dat gevoel compleet te maken gaan wij vanmiddag maar lekker op balkon zitten genieten. Wijntje erbij.

Oh heb er nou al zin in.

zondag 1 oktober 2017

Lekker bezig

Al geniet ik nog veel en vaak van ons balkon - toch ben ik zo af en toe weer vaker in de keuken. Zoals de een de hobby heeft om te breien, haken of schilderen, zo sta ik het liefst in de keuken - gewoon, omdat het kan.

Terwijl ik een maaltijd voor 4 aan het voorbereiden was vrijdag had ik opeens zin om ook wat te bakken. Het menu van 4 gangen was al 'vol' genoeg. Ik wilde iets 'voor bij de koffie' de volgende dag. Mijn oog viel op de kleine broodvormpjes waar ik 10 van heb. Meteen wist ik wat ik wilde doen.

Mijn standaard recept van een Madeira Cake uit het Edmunds Cookery Book ( New Zealand) heeft meerdere mogelijkheden. Ik gebruik het op aangepaste manieren voor diverse doeleinden. Altijd een succes.

Recept Madeira Cake

175 gr boter ( kamer temperatuur) 175 gr suiker - rasp van een citroen of limoen - 3 eieren - 215 gr bloem met daarin 1 theelepel baking powder en 1/2 theelepel baking soda.

Klop de suiker, boter en rasp tot een gladde lichtgekleurde massa. Voeg een voor een de eieren toe. Als het lijkt te gaan schiften, schep er wat bloem bij. Het komt altijd goed. Voor smaak versterking pers halve citroen- of limoensap bij het beslag.

Doe het beslag in een cakeblik en bak ong 45-50  minuten op 180 gaar ( prik voor controle). Elke oven is anders- vooral eerste keer toetsen wat het beste in je eigen oven is.

Dit is het basis recept van de Madeira Cake.

Als variatie heb ik met wat overgebleven Lemon Curd de cake een andere draai gegeven: 2/3 beslag in blik- laagje lemon curd, dan rest beslag. Je krijgt dan wel een wat steviger cake maar met die curd en als 'opleuk' een foefje slagroom heb je een heerlijk toetje.

Andere variatie is om wat jam los te kloppen ( geen grote klonten) en die door het beslag te roeren met een vork of mes na het in het bakblik gedaan te hebben. Zo krijg je wat slierten jan door de cake.

Ik doe er ook vaak kaneel, kardemom of gember door. Gewoon om de smaak wat interessant te maken.

Commentaar van gast
"leuker dan een muffin of cupcake!"
De kleine bakblikjes heb ik ooit bij Dille en Kamille gekocht. Ik heb voor dit recept 10 gebruikt maar er zouden wel 12 iets minder gevulde mee gebakken kunnen worden. Ze waren we erg hoog. Dat de cake open is, is de charme van de cake...geen 'misbaksel. Ik heb het ooit nagevraagd bij wat ik dacht een bakexpert ( eigenaar bakkerij in Nieuw Zeeland) en hij gaf an dat er cakes zijn die gewoon van aard een 'scheur krijgen' en dat daar niets mis mee was. "Niet alles is of hoeft glad en strak" in de bakwereld. Dat vond ik een mooi antwoord. eerlijk gezegd vind ik de 'scheur' passen bij deze cake.

Dit is geen cake om 3-4 dagen te bewaren. Het is snel gemaakt en gauw gebakken. Dan is het altijd lekkerder om vers op te eten. de kleine bak blikjes hebben ook geen 45 minuten nodig. Mijn oven is best efficient- de eerste keer heb ik ze voor 12 minuten gebakken maar 10-11 is beter. Ze bakken altijd iets door voordat ze helemaal afgekoeld zijn. Gebruik de prikker...beslag droog, cake eruit.

Bakze zou ik zeggen- en vanavond weer naar Heel Holland Bakt kijken!

woensdag 20 september 2017

Het wordt weer tijd voor soep

De wat koelere dagen zorgen voor een ommekeer van gerechten die Uit mijn Keuken komen. Eerlijk gezegd, verheug ik mij op het aankomend seizoen. De afgelopen maanden heb ik genoten van het prachtige weer, soms zelfs te warm, maar toch erg mooi. NU is het tijd om af te koelen. Erg goed voor een mens, echt waar. Constant hoog op temperatuur blijven is echt niet gezond. Niet voor lichamen die er niet voor gebouwd zijn, zeg maar. Wij Nederlanders ervaren definitieve seizoen verschillen. Dat is niet overal zo.

Hoewel salade -achtige bij gerechten nog doorgevoerd worden komt de pan soep weer in beeld. De wat stevige troost gevende geuren en smaken zorgen voor een tevreden gevoel niet alleen voor de bereider maar zeker ook voor de eter van zo'n lekkere kom of bord soep.

Gisteren waren mijn man en ik in Rotterdam. We hebben een kort bezoek gebracht aan de Markthal en de dinsdagmarkt. Nou ja .... de markt alleen al heb je een hele dag voor nodig als je alles goed wil bekijken en waarnemen. Wij hadden geen hele dag en wilde ook de binnenkant van de Markthal bekijken. Er is zoveel over geschreven, geklaagd maar ook geprezen. Nu met eigen ogen en waarden ervaren.

Mijn man heeft een zwak voor Grieks eten. Dat weet ik uiteraard. Ik wist ook dat er een Grieks Restaurant (Elliniko) aanwezig was. Uit een eerder bezoek, waar ik samen met familie uit New Zealand en een nicht uit Rotterdam er al heb gegeten, was ik bijna zeker van dat wanneer wij hier langs zouden lopen dat de verleiding te groot zou zijn. En ja hoor. Gezwicht. Het was inmiddels 13:30 en onze maag rammelden ietwat. De koffiestop hadden wij overgeslagen. Beneden net buiten de deur stond een tafel met wat voorbeeld maaltijden. Oh, dat was de genade klap. Ik moet zeggen dat ik geen tegengeluiden hebt gemaakt anders dan te zeggen, " weet je het wel zeker?" Ja natuurlijk wist hij dat. 😂

Met een volle buik zijn we toch maar weer over de markt gaan zwalken. Het eten moest aan het werk gezet worden. Na een half uurtje, terug naar de trein, bus en thuis.


Tegen etenstijd zo rond 17:30 vroeg mijn man wat we gingen eten. Niet omdat hij honger had - juist niet! Hij was bang dat ik hem weer een vol bord zou voor zetten. Op de kookplaat ( inductie) stond een pan met wortels, ui en pompoen. "Een soep schat," antwoorden ik. "Het is een soep maaltijd. Kan de gaatjes vullen. Meer hebben we niet nodig." En zo was dat. Niet te zwaar niet te zout, te zoet of te zwaar. Een heerlijk soepje die ons voldoende voedde en met een tevreden gevoel de dag mee eindigen.

Ik ga deze komende maanden wat nieuwe smaakjes aan mijn soep repertoire toevoegen. Spannend en leuk om nu al wat ideetjes op te doen. Er zijn zoveel mogelijkheden om groente binnen te krijgen op een lekkere manier. Hier het recept. Ik hoop dat het u net zo lekker smaakt als het ons verraste.

Pompoen-wortel soep met sinaasappel

4 grote wortels in stukjes gesneden - een halve flespompoen in blokjes gesneden - een middelmaat ui gesneden. Rasp van een sinaasappel, theelepel hot curry, theelepel Garam Masala, halve theelepel gemalen kruidnagel, theelepel zout, 1 bouillonblokje, kokend water, scheut olie. ( Ik had nog wat verse peterselie dus heb ik dat ook toegevoegd anders was het verloren gegaan.)

In de pan eerst de olie en kruiden op temperatuur brengen- mag best wel hoog maar niet aanbranden. Voeg eerst de wortels toe... roer goed door de kruiden en olie. Voeg ui toe en kook tot glazig. Eenmaal zover voeg de pompoen toe. Ook goed roeren dat de kruiden ook deze stukjes bedekken met smaak. Blokje bouillon en kokend water tot groente onder water staat. Pruttel gaar op middel tot laag pitje. Pureer alles tot een gladde massa. Knip en meng er wat verse koriander door. Serveer met brood, stokbrood, hartige scones of wat je zelf lekker vindt.

Eet smakelijk!

dinsdag 19 september 2017

De Engelse pie

Door mijn 30+ jaar kook ervaring in Nieuw Zeeland zijn er gerechten die ik als 'dagelijkse kost' beschouw maar een ander dit als bijzonder ervaart. Zo the " humble pie". Een pie kocht je in een soort mini markt ( dairy), lunchroom of tankstation. Het zat verpakt in een cellofaan wrap en werd warm gehouden in een "hot cabinet" op een toonbank. Er zijn ook cake shops waar diverse smaken pie verkrijgbaar zijn. Hup, zo in een papieren zakje en al etend naar buiten lopen. Wat voor ons een kroket is, is voor een kiwi* de pie.

(*In Nieuw Zeeland noemt met de bewoners een Kiwi- net als een Engelsman een Pohm wordt genoemd. Hier in Nederland irriteert ( nou ja irriteert - het klinkt gewoon raar in mijn oren) het mij dat men de fruit alleen met 'kiwi' labelt terwijl het een kiwifruit is. Net als wij grapefruit zeggen- hoort de kiwifruit ook zo benoemd te worden. Enfin, dat is een ander verhaal.)

Dus, de pie. Gisteren had ik opeens zin in een pie. Nu zijn er diverse vullingen te bedenken. Aangezien er rundergehakt in de vriezer lag was mijn keuze snel gemaakt. Omdat tijd een dingetje was, heb ik gekozen om niet mijn eigen deeg te maken. Ik gebruikte hartige taart deeg voor de bodem en bladerdeeg voor het 'dakje'. Het kan eigenlijk helemaal met bladerdeeg, toch koos ik voor de combinatie twee deegsoorten. Daar houd ik wel van.


Ik heb 6 mini springvormen... mooie maat. Zo kan ik ook de pies netjes en mooi gevormd op het bord zetten. Het oog wil ook wat. Eigenlijk kan een pie meerdere vormen hebben. De pie waar ik mee in raking kwam in 1961 was met een schuine rand...dus klein van onderen en uitlopend naar een brede bovenkant. Heerlijk. Een hele maaltijd. Als ik mijn ogen sluit ruik ik het nog. Mmmmm...

Enfin, terug naar gisteren. Het gehakt. Die  moet op smaak gebracht worden, rul gebakken en daarna water toevoegen. Langzaam garen. De sauce aanmaken met bloem zodat een redelijke dikke brei ontstaat. Geen lijm - nog wel wat vloeibaar maar stevig.

De deeg bakjes blind bakken zodat het niet te nattig wordt en er een lekker korstje ontstaat. Na het vullen van het deegbakje met de vulling- leg er een plak kaas op voordat je het afsluit met het bladerdeeg dakje.


De hoeveelheden ligt aan hoeveel pies ( ja gek he maar het is echt niet vies 😂 ) je wilt maken.

Vulling van Gehakt, rundergehakt is best - niet te vettig! - in koekenpan doe een scheut olie en voeg toe curry poeder, paprika poeder en kruidnagel. Laat niet aanbranden. Voeg nu ook gesnipperde ui en knoflook ( optioneel) toe. Eenmaal glazig verwijder uit koekenpan. Bak nu het gehakt rul. Prak fijn met een vork. Blijf roeren zodat er geen korst ontstaat. Het gehakt moet los blijven. Voeg tomatenpasta toe, een scheut ketchup en Worchester sauce. Voor extra smaak als je 'smokey' of bbq ketchup hebt, gebruik die. Voeg het ui- en kruiden mengsel weer toe. Roer/meng alles goed door elkaar.  Om het gehakt zacht te garen giet kokend water in de pan- tot het vlees net bedenkt is. Niet verdronken maar gewoon net nat. Zet op laag vuurtje en laat poosje (20 minuten) garen. In beker doe 2-3 lepels bloem en meng met wat water tot een papje. Voeg aan vlees toe. Roer goed erdoorheen en laat weer een poos zachtjes koken- roer zo af en toe. Haal van het vuur.

Bak de deeg bakjes blind. Gebruik welke deegsoort je zelf lekker vind ( bladerdeeg of hartige taart) Traditioneel is bladerdeeg. Vul 3/4 met het vlees. Leg er een plak kaas op en dek af met 'deksel deeg'! Snij twee of drie klein sneetjes in het deeg zodat de hete lucht kan ontsnappen. Bestrijk met gesmolten boter voor knapperigheid en glans. Bak in oven op 190-200 voor ong 15-20 minuten of tot goudbruin en het deeg knapperig is.

De pie kan met een salade of met aardappel puree geserveerd worden. Je kan ook een  grote pie maken en in stukken snijden. Zorg wel dat de vulling niet te nat is. Als variant leg er geen deeg dakje op maar vul het aan met de aardappelpuree. Rasp daar nog wat kaas over en bak af.

Smakelijk eten zou ik zeggen.

Wil je meer recepten en ideetjes? Kijk dan op mijn Facebook kookpagina; Uit mijn Keuken

maandag 18 september 2017

Ga de uitdaging aan

Zo af en toe als ik in de buurt van een kookwinkel kom ( winkel met keuken artikelen) kan ik de verleiding niet weerstaan en moet ik even binnen kijken. Sommige mensen hebben dat bij een kleding of schoenenzaak of een muziek-filmfan die gek is op cd's en dvd's. Ik heb dat bij keukengerei. Zalig vind ik dat om rond te kijken, soms iets aanschaffen, soms dromen ervan en andere keren misschien een plannetje smeden om te sparen. Blij wordt ik daar van.

Toch betekend dat dat ik alle technieken bepaal. Zo blijf ik dus de regie in handen houden in de keuken. En eigenlijk hoeft dat helemaal niet van mij. Mijn man is ook best wel in staat om iets lekkers op tafel te zetten. Bakken daar doet hij niet aan mee, maar een lekkere hap, dat kan hij best.

En zo, terwijl ik rond struinde in een winkel, kwam ik op een idee. Brilliant dacht ik zelf. Bij het afrekenen had ik een cadeau voor mijn man gekocht. Ik zou hem wel verrassen. Dat was  nu al een aantal jaren geleden. Inmiddels is hij vertrouwd geraakt met 'zijn' rookoventje. Net groot genoeg voor ons en te gebruiken ( bij voorkeur) op balkon.

Het heeft ook eventjes geduurd voordat hij er iets in durfde roken moet ik zeggen. De eerste twee probeersels waren minder succesvol dan hij had gehoopt en de moed zakte hem in de schoenen. Maar met zoveel dingen- oefenen baat kunst. En ook daar is hij nu achter gekomen.


Het liefst rookt hij er forellen in. Of kip. Nu begint het een beetje te kriebelen en wil hij andere vissoorten, groenten en andere eetbare dingen gaan roken. Mijn zegen heeft hij. Hoe leuk is dat? Samen onze kookkunsten aanscherpen om lekkere dingen op het bord te leggen. Ik ben super trots op hem.

Op Youtube staan ook veel technieken die men, via het bekijken van zo'n filmpje, eigen kunnen maken. Zo leer ik ook wel eens wat erbij. De forel heeft hij nu helemaal perfect in zijn hoofd zitten. Dat is wel zijn meest geslaagd gerecht. Nu gaan we verder om de kip en andere vissoorten aan te pakken. Ik heb er zo'n zin in. De koelere maanden komen eraan. Hoe lekker is dat om aan een 'rook' maaltijd te zitten? Ik word er nu al warm van.

zondag 3 september 2017

Zondag in de keuken

Vaak op een ochtend is het wel aan mij toevertrouwd om mijn vrienden een ochtend bericht te sturen. Meestal grappig. Het is toch geweldig als je een lach op het gezicht van mensen kan toveren zo vroeg op een ochtend. Als het werkt, hebben zij de hele dag een positieve houding en goedlachs in tijden wanneer iets tegen zit. Een recept voor vreugde, zeg maar.

Nou had ik vanochtend ook weer zo'n moment. Ik stuur tegen een uur of 10 een bericht- zag er zo uit... en lekker lui plaatje. Nee, niet lui, rustgevend. Een vriendin had dagdienst helaas dus die had geen rustdag- maar ze had wel gereageerd met, 'doe ik straks wel'! Ook goed.

Mijn plan was ook dit plaatje na te leven, maar helaas, het is niet gelukt.

En dan komt er bij mij ook een glimlach op m'n gezicht. Ik heb vandaag weer wat staan 'rommelen' en er komen toch wat lekkere geuren Uit mijn Keuken. De drang was groot, de ideeën veel, dus ik stond namelijk te Koken in mijn Keuken. Geen geluier op de bank ( hoewel ik daar zo zachtjes aan nu wel aan toe ben).

Met de oogst zit het in sommige tuintjes wel goed. Zo ook bij diverse mensen om mij heen. Vanavond smullen wij van snijbonen uit de tuin van ome Arie. Vrijdag smulden wij van verse bieten crème - ook vers uit een moestuin. Als voorgerecht was er een courgette soep met mosselen. Nog een gift uit de moestuin van Peter en Myrna. Ik ben er wel blij mee.

Maar ja, dan staan er schalen met groenten- en daar moet een mens wat mee. Zonde anders van het harde werken. Vandaag gaat manlief forellen roken voor zijn broer en mij. We eten regelmatig met z'n 3-tjes omdat mijn zwager toch alleenwonend is en het gezellig is om tafelgenoten te hebben nietwaar? Hij woont 3 minuten lopen ( trappenhuis en galerij) dus van ver hoeft hij niet te komen. enfin, wat moest er bij als gerecht. Juist, verse snijbonen. "En wat als dessert?" vroeg zoetekauw manlief. tJa, daar moest ik even over nadenken.

De bieten stonden mij ook aan te staren. Verdorie, de gekregen Margrieten toch nog maar eventjes niet opslaan. Ik ging op zoek naar een recept voor Bieten Chutney!

Vandaag kwam uit mijn keuken een heerlijke geur van sudderende bieten chutney. Ook herkenbaar, de geur van vers gebakken Ananas taart. Volgens mij heb ik nu wel een pauze verdient.

De chutney is nog niet helemaal klaar maar toch hier even het recept; Beetroot en Ginger Chutney ( met mijn eigen aanpassingen) Volg dit recept en voeg toe sap van een sinaasappel en een handje vol gehakte rozijnen. Ik heb meer gemaakt dan het aangegeven recept omdat ik met meer bieten te maken had. Mijn valkuil is bijna altijd dat ik een recept niet helemaal volg. Ik volg mijn smaak pupillen. Helaas smaakt het zo lekker dat ik continue met een lepel sta te 'proeven'. Zo raakt de pan behoorlijk leeg zonder dat ik al een pot gevuld hebt.

Ons dessert vanavond is een recept van de Facebook pagina van Cookist. Een Ananastaart. Daar staan zoveel gruwelijk lekkere recepten op...kijk zelf maar! Filmpjes erbij. Kan niet duidelijker!

Ik ga nu  met m'n benen op de bank op ons zonovergoten balkon genieten van een uurtje rust voordat ik aan de voorbereidingen avondeten ga.

Smakelijk eten voor straks allemaal.