Een van de mooiste samenzijn momenten met vrienden vind ik persoonlijk - het delen van een maaltijd. Wij doen dat veel en vaak. Het leuke is het geven van een "diner bon!'. Voor verjaardagen, feestelijke gebeurtenissen- of gewoon, omdat het leuk is.
Wij hebben ook 1 keer in het jaar een kerstdiner proeverij. Dat is zo leuk. Vrienden die 4 maanden van het jaar weg zijn met hun boot komen in de eerste week van december het kerstmenu evalueren ( zeg ik met een knipoog). Jaren lang kwamen pa, twee tantes en zwager eten met kerst. Veel is veranderd. Ouderdom heeft een gat geslagen in onze familiefeestdag. Nu zoeken wij 3-tjes, manlief, zwager en ik een nieuwe manier om kerst weer gezellig te maken. Voor de 2x keer in 5 jaar kook ik niet. We gaan uit eten. Ook leuk maar anders. Toch wilde ik ons jaarlijks december etentje niet voorbij laten gaan. Gisteravond was het dus zover. Gezellig aan tafel met z'n 4-en om het afgelopen jaar even door te nemen. Wat een lol hadden wij.
In voorbije jaren stelde ik vooraf een menu op. Zocht allerlei leuke recepten bij-elkaar en als er echt nog nooit eerder geprobeerde gerechten of technieken bij zaten- was het oefenen oefenen oefenen. Erg leuk. Dit jaar zoals alle dingen anders liepen, liep ook de planning anders. Behalve het dessert wist ik gisterochtend nog niet wat er vooraf op tafel zou komen. Ik had ook een gezelligheidsafspraak staan voor 11:15. Alsof ik niets te doen had die dag! Om 10:30 koos ik het vlees. Lamsnek. Ok. En dan....?!
Ik heb 30+ jaar in New Zealand gewoond. Lam is daar 'gewoon'. Wel duur maar een gebruikelijk vleessoort. Ik kan er goed mee overweg dus. Wat past erbij? Pompoen, zoete aardappel, bieten, doppertjes, pastinaak ( =Down Under geen vergeten groente maar 'gewone' kost), munt. Het hoofdgerecht nam vorm aan en ik had er een goed gevoel over. Als je dit stuk vlees nog nooit op heb...kijk dan online of klik op deze link. Er is veel te leren op gebied van lam in Nederland.
Ik denk dat het dessert eigenlijk de aanzet was voor mijn keuze vlees. Ik was al van plan om een pavlova te maken. Dit gerecht/dessert is toch een icoon van Down Under of het nou New Zealand of Australia is maakt mij niet zoveel uit. Twee kinderen wonen in New Zealand en eentje in Australia dus ik zit hier altijd wel goed mee. Er is een groot verschil tussen pavlova en schuimgebak, oftewel meringue. Een pavlova is een zachte schuimtaart van binnen ( marshmellow- actig) met een knapperig en krokante huid. Het is broos toch stevig. Meringue is suiker en eiwit. Pavlova is eiwit met fijne bastard suiker, azijn, maizena, citroen of citric acid. Meringue moet helemaal droog gebakken. Pavlova hoeft alleen de buitenkant droog en knapperig waarna je de oven uitschakelt en de deur op een kier open laat staan. Ik zet dan een houten pollepel tussen de deurklep dat het net open staat en open blijft. Zo koelt de pavlova af en behoud hij z'n vorm. Ontsnapt ook de vocht en blijft het krokant.
Ook hier weer geldt als je een recept wil van dit gerecht zoek dan op Youtube en dan liefst een Australisch of New Zealands recept. Zo zie je niet alleen hoe het moet maar over het algemeen word er ook uitleg bij gegeven. De beelden zijn goed te volgen al is je engels misschien wat roestig. Er zijn ook American Youtube thuis chefs die het recept goed voorleggen. Een daarvan is JoyofBaking.
Ik moest erg aan haar wennen want ze is echt heel precies en uitgebreid met haar uitleg. Haar recepten die ik gebruikt hebt zijn allemaal geslaagd.
Ons etentje zit erop voor 2017. De keuken is glad, de schalen leeg en de buikjes vol. Nog even een paar lekkernijen dit jaar en dan begint 2018 met nieuwe uitdagingen. Daar heb ik best wel zin in.
Kookze en tot de volgende keer!
Voor meer leuke tips, gerechten en ideeën, ga naar mijn FB pagina: Uit mijn keuken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten