Maaltijden delen

Als moeder was ik gewend om maaltijden voor 5 te koken- en na mate de kinderen opgroeide schoven steeds vaker vrienden en vriendinnen aan tafel om samen met ons mee te eten. Geweldig vond ik dat. En nog steeds.

Nu ik 'maar' voor 2 hoef te koken is het minder arbeidsintensief en is koken voor mij nog steeds een genot. Vier jaar geleden overleed mijn lieve schoonvader. Hij kookte ook graag- en mijn singel zwager at bijna elke dag bij pa. Nu pa er niet meer is, en wij dichterbij wonen komt hij regelmatig mee eten. Want eerlijk is eerlijk, alleen is ook maar alleen. Wij genieten van zijn gezelschap, hij kan zijn dagelijks verhaal kwijt en het is nog gezellig ook.

Soms is het wel eventje
chaos in de keuken

Ons verhuizing 2 jaar geleden bracht ons weer terug op manlief zijn jeugd stekje. Hij kende een aantal buurtjes nog van 'vroeger' waarvan een de ere titel 'oom' droeg. Regelmatig ben ik in de gelegenheid om ook hem nu te voorzien van een 'thuis gekookte' maaltijd. Zijn vrouw is inmiddels overleden en behalve een eitje koken of een soepje opwarmen - verder kwam oom niet om echt 'ouderwetse' maaltijden op tafel te zetten. Hij geniet van het herkenbare zoals een stampotje, witlof of een lekkere kip maaltijd. Tegenwoordig krijgt hij ook onbekende gerechten met smaken die meer in 'mijn' stijl van koken voorkomen. Net na etenstijd gaat dan de telefoon en krijg ik verslag van zijn ervaring. Zo leuk- nee hij eet niet mee, dat is een brug te ver. Wil graag op zijn tijd en gelegenheid eten enzo. Prima toch. Moet kunnen.

Het delen van maaltijden zit er zo ingebakken. Dat is zo een heerlijk gevoel dat je iemand van een gezond en lekkere maaltijd heb kunnen voorzien.

Genieten - dat delen!

Samen aan tafel - toch wel heel symbolisch en belangrijk voor mij. Afgelopen dinsdag naar een oud tante geweest met mijn kratje vol met pannen en attributen om een 3-gangen menu op tafel te zetten. Gewoon, omdat het nog kan. We genieten van de verhalen van vroeger, van bekende en onbekende familieleden en hun bijzonderheden. We lachen, eten, nemen een wijtje erbij en keren met een warm gevoel weer huiswaarts. Zwager is dan ook van de partij. Het voelt als vakantie.

Ook mijn geadopteerde schoonmoeder, die nog elke dag zelf kookt, stofzuigt en boodschappen doet - krijgt zo af en toe wat aangereikt. Zoals erwtensoep. Het is teveel om daar een grote pan van te maken- en terwijl wij jaren van haar erwtensoep mochten genieten- is het nu aan mij om die te maken en aan haar te overhandigen.

Ik voel mij een gezegend mens dat ik dit nog kan en mag doen. Ik weet in elk geval dat vandaag 6 mensen aan 'mijn' erwtensoep zitten vanavond. En dat is toch GAAF!

Ik kook niet alleen om te eten maar om te voeden en lief te hebben - heerlijk!

Smakelijk eten - overal!

We houden het erin

De afgelopen 3 jaar komen vrienden uit Burgh Haamstede begin januari op bezoek. Dan hebben zij een beurs in onze regio waar zij naartoe gaan. Na afloop komen ze bij ons gezellig het jaar aftrappen wat betreft - 'vrienden op bezoek- lekker samen tafelen'.

Hoewel de weersvoorspellingen richting gladheid en winterse buien ging, was het redelijk rustig in de lucht. Al voor 12-en kreeg ik bericht dat alles verliep als gepland en wij konden dus onze gasten verwachten tegen eind van de middag. De dag begon met een gezellig ontbijtje met tijd voor reflectie onder het genot van muziek ( Gregoriaanse zang waar ik zo verschrikkelijk veel van houd) In mijn enthousiasme was ik al begonnen met wat voorbereidingen. Heerlijk zo'n luie zondag de keuken in te mogen en al lerende wijs wat lekkers toveren om op tafel te zetten. Het is mijn manier om bij te tanken en ik krijg hier dan ook energie van.

Het menu had ik al een beetje uitgewerkt- hoewel er altijd ruimte is voor aanpassingen als de ingrediënten dat toestaan. De afgelopen paar dagen was ik ook aan het experimenteren geweest. Ik wilde bloemkool op 3-wijze serveren. Puree ( wat geen probleem oplevert) mini flowerettes ( gewoon hele klein 'bloemetjes bloemkool geblancheerd) en knapperige 'boompjes ( met mandolin flinterdun snijden, uitdrogen en dan in de oven tot knapperig) en dat was nou de uitdaging. Om dat knapperige er goed in te krijgen. Ook had ik een methode ontdekt om een kant-achtig 'lapje' te maken wat ik bij het hoofdgerecht wilde gebruiken als 'versiering' en knappertje. Dus spelen in de keuken.

Omdat deze vrienden al meerdere malen zijn aangeschoven aan tafel- weet ik van hun ' liever wel- liever niet' keuzes. Iets wat ik altijd wil weten. Ooit heb ik een zalm schotel gemaakt en de gast was allergies voor zalm. Dat is ook even snel denken en handelen om iets totaal anders op tafel te toveren.


Enfin: Het 4-gangen menu was als volgt.

Vers gerookt zalm, twee gegrilde garnalen op een bedje van erwtenpuree met erwten, eikenbladsla en rucola salade met tomatenblokjes en wasabi - augurk mayonaise, geblancheerde zeekraal en een tuile als knappertje.

Het maken van de tuile was een uitdaging. Spettert veel en om de juiste hitte op de kookplaat te krijgen was even aftasten. Na enige pogingen was ik eindelijk tevreden.

Tussen gerecht: Een mini kaas soufflé met uiencompote. De uiencompote had ik zaterdag al gemaakt. Het rook heerlijk en smaakte naar meer.

Ik had dit recept met Nieuw Jaar ook gebruikt- alleen nu gehalveerd en in kleine mini bakjes gedaan. Weer een daverend succes. Ik dacht, hopelijk lukt het me nog een keer- en ja hoor. Dit heb ik wel vers en ter plekke gemaakt. De vreugde geluiden waren als muziek in mijn oren- super trots als een soufflé het 'doet'.
Uien compote-  ik had er ook rozijnen toegevoegd. Voor herhaling vatbaar. Dit recept is goed voor een basis- er zou aan gesleuteld kunnen worden voor andere smaken.

En dan: Het hoofdgerecht. Kalkoendij ( van de poelier op de markt), met boontjes, een langzaam gegaarde sjalot en lente uitjes, zoete aardappel, rode wijn jus, bloemkool creme met 'bloemetjes' en een bloemkool 'boom'.

De kalkoendij gemarineerd, daarna aangebraden in oven gegaard tot 72 graden en laten rusten, de bloemkoolpuree ook zaterdag al gemaak ( in water en melk garen met laurier en beetje zout, pureren in blender met klontje boter, daarna door zeef voor een super gladde puree. Sjalotten heb ik in de oven in een schaal met olie en verse kruiden inclusief venkelzaad op een midden temperatuur gegaard. Buiten velletje eraf. Super zacht. Boontjes geblancheerd en met klontje boter en ringetjes lente ui even 'opgewarmd'. Zoete aardappel licht voor gegaard en in koekenpan korstje aangebakken. De jus was het kookvocht met stevig scheut wijn in pannetje ingekookt.

En als afsluiter: Lemon curd op een kletskop met citroen sorbetijs en slagroom en amandelschaafsel geserveerd met een glaasje Limoenchello. De lemon curd ook op de zaterdag gemaakt. Als variatie op het originele recept- 2 citroenen, 1 limoen en 1 sinasappel. Ook aangepast al jaren- ipv cornflour gebruik ik custard poeder. Ik heb alleen de curd gemaakt- en de eierdooiers ingevroren voor een volgende keer dat ik meringues wil maken.


Nou dat was dan zondagavond. Het is maandagochtend en tijd om de was op te hangen. Volgende week is mijn zoon jarig- ik kan er niet bij zijn- hij woont in Australië. Maar toch ga ik het vieren met vrienden- jaja, die komen eten! Tot volgende keer. Smakelijk eten!

Even snel- gezond en wel!

Gisteren trok ik de lades open van de vriezer en zag allemaal bakjes staan. Met rijst, met spaghetti restjes, met afhaal restanten, met stukje roulade over van een maaltijd. Sommige dingen herkenbaar en anderen hadden mijn reukorgaan nodig om mij eraan te herinneren wat in het bakje of pakje zat verborgen. De stickers blijven niet plakken- dus zal ik iets anders moeten verzinnen voor identificatie Ik houd er niet van om met viltstiften op deksels te schrijven omdat ik een bakje of pakje voor diverse dingen gebruik.

Enfin, een aantal bakjes stonden te ontdooien op mijn aanrecht en mijn eetplannetje was rond. Het opwarmen gaat boven heet water in een pan - au bain marie! Eerst op het bord en afgedekt met aluminiumfolie of kom of deksel. Dan op de pan met water een even op hoog temperatuur totdat het water kookt. Dan lager zetten en binnen korte tijd is het eten op temperatuur, mals, niet uitgedroogd en het bord super warm waardoor je maaltijd ook niet al te snel afkoelt.

Ik weet het. Opwarmen kan in de magnetron. Maar ik heb een keus gemaakt toen wij verhuisden en een nieuwe keuken gingen ontwerpen- dat ik geen magnetron meer wilde. Het was zeer handig geweest al die jaren- vanaf 1982 was ik eigenaar van een mooie spick splinter nieuwe magnetron en de jaren die volgden wel een aantal keren ingeruild voor een nieuwer model. De noodzaak heb ik niet meer, dus een apparaat minder in mijn keuken.

Maar om even terug te komen op mijn maaltijd- snel en toch gezond. Een van de gerechten was ietwat beperkt. Zeker niet genoeg om een voldaan gevoel van te krijgen. Echt 'zin' om van alles overhoop te halen had ik niet. Snel doordenken - ik had wortel en courgette liggen en doppertjes in de vriezer. Een super handige toevoeging voor mijn maaltje.

Ik greep voor mijn kleine 'Gevu' snijder en draaide wat spaghetti groente - hup in de wok even snel blancheren en bij het eten voegen op mijn bord. Binnen de kortste keren zaten manlief en ik aan tafel met allebei een lekkere maaltijd. Net als bij een restaurant- allebei ons eigen gerecht. Twee verschillende, heerlijk geurende borden warm eten- en mijn vriezer la is weer wat opgeruimder geworden.

Dat krijg je na zoveel feestelijk maaltijden- kleine beetjes overgebleven van lekkere schotels. Altijd handig om te bewaren- in de vriezer. Want dan blijven ze nog even goed.

Kook ervaringen- december was druk in de keuken.

De maand december stond echt in teken van KEUKEN en VEEL koken!

Niet alleen was ik bezig met het kerst diner maar ook kwamen er diverse mensen op bezoek waarvoor ik lekkere en zo af en toe uitgebreide maaltijden voor wilde bereiden. Het was een zoekerij op YouTube, in kookboeken en door mijn als snel vol wordende schrijfblok waar ik de 'menu's' in opschrijf als vrienden komen eten. Zo voorkom ik de zelfde gerechten te serveren - en er staat daar ook bij wat ze niet lusten of allergies voor zijn.

Ergens in oktober was manlief een paar dagen wezen wandelen in België. Hij kwam thuis met vers afgeschoten en vacuum verpakte wild (zwijn). Dit ging meteen de vriezer in - om het op een bijzonder moment te gebruiken. Zo'n stuk vlees verdient het om op een speciale gelegenheid gebruikt te worden.

Het was mijn intentie om dit gerecht optimaal van smaak te serveren. Al zoekende kwam ik een filmpje tegen op YouTube van een Franstalige kok wat mij erg aansprak. Het filmpje was zo duidelijk dat de Nederlandse vertaling niet nodig was geweest- voor mij althans. Erg fijn dat iemand daar wel de moeite voor heeft gedaan overigens.

Het 4-gangen menu was een super succes. Ik had wel een verzoek gekregen van mijn vrouwelijke gast. Voor het dessert wilde zij graag de Carrot Cake uit Masterchef Australië die ik kort daarvoor had gemaakt voor een ander gelegenheid en waar zij een foto van had gezien. Aangezien ik het graag mijn gasten naar de zin maak- was dit verzoek dus niet op dodenman's oren gevalen.



Het menu was als volgt:
Vers gerookte zalm - garnalen en een frisse salade met wasabi mayonaise
( eigen verzinsel)

Pompoensoep met pompoenpitten, creme fraise en nootmuskaat
( flespompoen- eigen recept)

Wildzwijn stoofpot op verse gnocchi
(klik voor recept)

Carrot cake with candied walnuts and walnut crumb
(klik voor recept)

De meest waardevolle tip die ik meekreeg van de chef kok was - bij een stoofschotel - snij het vlees niet te klein want anders kookt het 'kapot' en heb je een korte draadjesvlees schotel van onherkenbaar vlees. Dit werd kort na het etentje bewezen toen ik samen met manlief en zwager uit ging eten. De mannen, echte bourgondiërs en vlees eters, bestelde dus een wild stoofschotel en ook al was het 'lekker' was het vlees dusdanig gaar gekookt' dat de wild smaak eraf was en het als draadjesvlees op het bord lag. De mening was, " het had gewoon een stukje rund kunnen zijn, het was niet herkenbaar als wild". Jammer.

Ik mag met trots zeggen - dat de avond van ons etentje met vrienden geslaagd was en ik met trots de keuken opruimde en schoon achter liet voordat ik mijn bed in dook.