Wat OOK heel leuk is, om als je koffie visite krijgt, iets vers te bakken ipv naar de bakker hollen.
Ja, zelf bakken. Je kan het wel. Het is even omdenken.
Je hebt vast wel een recept waar je vertrouwen in hebt om te maken. Ben je eerder van het koken en niet van het bakken - probeer het eens. Het is echt leuk en je zult een zekere trots voelen als jouw bezoek heerlijk zit te snabbelen aan een eigen gebakken lekkernij.
Het is weer helemaal IN. Bij mij is het er nooit UIT geweest, maar goed, we zijn niet allemaal hetzelfde.
Op 8 jarig leeftijd wilde ik al van alles beleven in de keuken. Het afwassen vond ik minder maar moest ook gebeuren.
Ik leerde al vroeg kruid-honingkoek bakken ( 3 elke zaterdag) en in het weekend bakte ik ook regelmatig scones voor bij de koffie.
Een van mijn favourite toetjes om te maken was Apple Crumble. Ik heb het nu over de jaren '60. Als gauw werd mijn repertoire uitgebreid naar wat meer smaakjes en soorten koek en cakejes. eenmaal in mijn puberjaren was ik wel in de keuken maar wel minder creatief. Er was meer dan de keuken. Feestjes, fuiven noemde wij het toen. Jeugdgroep activiteiten en school. Ach van alles wat.
Ik trouwde vroeg ( 18 jaar oud) en een jaartje later als thuismoeder had ik meer gelegenheid om mijn kookkunsten uit te breiden.
En ik ben nog aan het leren en experimenteren.
Er zijn een paar recepten die regelmatig aan bod komen omdat die er zo strak inzitten en door iedereen zo lekker gevonden worden dat ik ze bijna blindelings kan maken. End at verveeld. Ik wil wat aandacht en energie en met liefde koken/bakken.
Dat heb ik de afgelopen week dus ook gedaan.
Met mijn vertrouwde kookboek ( die in elk Nieuw Zeelandse keuken wel te vinden is) en ZIN in wat anders heb ik drie verschillende recepten weer eens tevoorschijn gehaald en gebakken.
Coconut Dream- vrijdag, Banana-chocolate chip cake en Peanut brownies ( dat zijn koekjes niet die lekkere Amerikaanse brownies)- gisteravond na het eten. Ik hoef er niet bij te zeggen dat de aangeboden lekkernijen niet in de smaak vielen he? Gelukkig waren er genoeg hongerige monden om dit allemaal op te eten andes waren mijn man en ik nu wel behoorlijk tonnetje rond geworden. Dat is wel een valkuil he?
Als je teveel maakt, blijft er ook nog wat over. En ja, mijn buurtjes krijgen ook nog wel eens wat toegestopt als het te gek vol wordt in de koekjes trommel. Ze vrezen voor hun taille.
De recepten komen morgen pas online- ik heb even een wat dringende zaak - een plastiek tas vol groene pepers - waar ik even aandacht aan moet besteden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten