Wat verder op tafel kwam

We zijn alweer een tijdje verder. Het kerstdiner zit nu echt achter de kiezen, zeg maar. Wat een drukke, gezellige en lange dagen waren het. Niet lang in de zin van - gaaaaaap, maar vol, vrolijk en geen eind aan willen maken door naar bed te gaan.

Na afloop van alle kookdrukte ben ik 'In mijn keuken' gaan staan en heb ik even kritisch naar mijn pantry indeling gekeken. Een jaar lang heb ik die nu in gebruik en besef - het kan beter.

Maar eerst, deel II van ons kerst diner.


Wat een gezelligheid aan tafel. Met 9 personen zijn er ook 9 verhalen, 9 reacties, 9 meningen. Dus gesprekstof genoeg en geen 'stilte' momenten.

Het was geen probleem voor mij om zo af en toe ( wat genoodzaakt was uiteraard) om tijd door te brengen aan de aanrecht ipv aan tafel. Volgens mij werd ik niet eens gemist ( hahaha).

Na het eendengerecht was het tijd voor wat verfrissends. Een halve meloen was door de blender gegaan en met een beetje verse sinas ( vers uit de sinaasappel) in een bakje in de vriezer gezet. Dit was nu hard gevroren. Met lepel schraapten ik champagneglazen half vol met kleine stukjes verse meloen erop. Daarna het glas gevuld met een lekkere prosecco. Een lange sorbet lepel erbij en de gasten konden genieten van een verfrissend moment en pauze in de reeks gangen wat goed is voor het lichaam.

Ik nam ook de tijd voor dat ik het hoofdgerecht aan tafel bracht. De kalkoen, bedekt met en kleedje van gevlochten ontbijtspek, met in de holte twee gehalveerde sinaasappels, verse rozemarijn, een rode ui ( ook gehalveerd) spekreepjes en knoflookteentjes werd gegaard tot 74 graden. Perfect voor kalkoenvlees.

Op het bord legde ik de wortelgelei in vorm van een bloem, driehoekje van bietengelei, zoete aardappel frietjes, een groente terrine, zijdezachte pastinaak creme en liet ruimte voor de kalkoen die aan tafel gesneden zou worden.

Als toevoeging werd er ook verse cranberry compote geserveerd. De compote bevatte een flinke scheut Tawny Port. Dit gave wat meer diepte van smaak.

Het werd tijd om de maaltijd af te ronden. In het AD weken van te voren had ik een recept gezien van een fris desert. Een sinas bavarois. Dit gerecht voldeed aan mijn gedachten- iets ligt zuurs maar fris. Het gerecht werd verder uitgebreid met slagroom, blokjes sinaasgelei en verkruimelde kletskop koekjes. Aan de geluiden te horen was dit inderdaad een schot in de roos.

Koffie, thee en een chocolaatje was als afronder geserveerd. Het was een geweldige avond en ik moet zeggen - ik was goed tevreden - en genoot van de mooie woorden van mijn tafelgasten.

Hopelijk was jullie kerst ook een feestelijk aangelegenheid en voor herhaling vatbaar.