Groene energie

Soms heb (je) ik wel van die dagen dat je wel bezig bent maar niet vooruit te branden. Energie is er wel, maar net als op je tablet, telefoon ofzo zijn er maar een paar streepjes over. Tijd om op te laden.

De zon scheen er was wel een fris briesje maar dat mocht de pret niet drukken.

Ik pakte een boek waar ik mee bezig was, mijn ipad ( voor eventueel het opzoeken van recepten) en een glas water.

Na verloop van tijd begon ik wat flauwtjes te worden- zo van, ik had geen honger maar voelde toch de neiging om te eten. Het was echt tijd om serieus te denken hoe ik mijn accu op kon laden en dan op een manier waar ik de hele dag daar verder plezier van zou hebben.

Want, ons lichaam vraagt om de nodige voeding om gezond te blijven. Soms eten we uit gewoonte en altijd hetzelfde. Tijd van de dag of avond, dat roept iets op en we vallen in een patroon van herhaling. Net als om 10 uur kopje koffie of thee 'met wat erbij'. En dat 'erbij' is vaak ook hetzelfde.

Even pauzeren- oh wat eten erbij!

Tv kijken, ah een glas van iets- cola of biertje-  nootjes of chips erbij.

Een ei zonder zout is ook niet lekker.

Gewoontes. Moeilijk te doorbreken en/of aan te passen.

En vooral willen we iets SNEL, NU, GEEN GEDOE.

Pakje open, klaar!

Ik was dus gewend bij 'pauze nemen' iets te eten en/of drinken en dat wilde ik nu onbewust ook.

Een boterham zou  het niet worden, een pinda of cracker ook niet. En met het beetje energie die ik nog had ( luieren in de zon maakt nog luier) ben ik de keuken in gegaan.

2 Appels, flinke grote hand vol spinazie, kwart knol venkel, sap citroen, stukje verse gember.

Alles in de blender. Royaal kopje spa blauw erbij en draaien maar.

Daarna door de zeef en met de soeplepel door de zeef geperst

De overige hard vezels overgehouden - kijk dat is niet veel wat overblijf.

Terug op het balkon heb ik zitten genieten en voelde ik me beter worden met elke hap, slok en teug!

Het is voorjaar, alle bomen beginnen weer uit te lopen. Alleen er al naar kijken wordt een mens blij.

En een glas groen erbij- wat wil je nog meer? Groene energie.

Ik had genoeg voor 3 grote volle glazen. Dus ook manlief kreeg zijn portie energie bij thuiskomst- en ik, nou ja ik pikte het laatste glasvol in vanochtend. Heerlijk.

Wat de pot schaft

Na twee avonden gasten aan tafel was het Tijd voor Twee, buiten op balkon.

Wat genieten wij van onze 'tweede huiskamer'.

De aardbeien, kruiden en veldsla hebben het ook naar hun zin.

Wij hebben het geluk dat de zon vanaf 14:00 ongeveer zich aanmeld en het ons pas verlaat als het slapen gaat. Ideale situatie. En dat heeft ook invloed op mijn maaltijd keuzes. Bij koeler en/of nat weer gerechten voor aan tafel in de eetkamer en bij mooi weer meer geschikt voor op balkon.

En zo, gistermiddag bekeek ik de 'restje' groenten van de afgelopen dagen en besloot ik voor een 1-pans gerecht. Makkelijk te serveren en zorgde dat de 'restjes' een geheel werden en niet in de prullenbak verdwenen.

Aardappelen geschild en gesneden en in een pan kokend water. Er lagen twee grote zielige winterpeen me aan te staren, zo van ' neem ons - neem ons' dus die bij de aardappelen toegevoegd.

Blokje groente bouillon toegevoegd. De groene kool (niet al te (grof) gesneden en hup- bij de andere groente om mee te garen. Dat stukje venkel wat overbleef van de salade ook maar meegenomen want die combinatie is toch echt wel lekker. Eenmaal lekker aan de kook, het 'hutspotje' laten pruttelen.

Ik had een redelijk grote bio kip gebraden de avond ervoor- en er zat genoeg kip aan om nog wat leuks mee te kunnen. Vlees van het karkas gestript, in stukjes gescheurd en en een pan met wat kokosolie en de mee gebraden sjalotten er ook bijgevoegd. Daarna even lekker op smaak en temperatuur gebracht.

De groenten waren beetgaar. Deel van het kookvocht afgegoten en voldoende in de pan gelaten om lekker te kunnen stampen. Niet helemaal tot moes- maar grof gelaten. Een klontje boter toegevoegd, dat geeft wel een heerlijke romige smaak zonder vettig te zijn.

Als laatste de kip toegevoegd en goed doorheen gemend. De geur was zo heerlijk dat mijn man uit zijn werkkamer kwam en vroeg- "zo wat eten wij vanavond? dat ruikt heerlijk!" Hij dacht natuurlijk weer aan een of ander culinaire hoogstandje.

Vanavond geen borden- geen messen nodig. Gewoon een eenpansgerecht!


Na het opscheppen in deze leuke pannetjes - wat verse korianderblaadjes en een scheut olijfolie eroverheen.

Wat hebben wij zitten smullen. Restjesavond- nou, ik teken ervoor. Het was heerlijk!

Het zit 'm in de planning

Ja, denk ik als ik weer zo'n programma van Jamie Oliver's 30 Minute Meals bekijk, het koken duurt inderdaad maar heel kort- maar dat is het nou juist. Het koken!

Ik bewonder wel zijn relaxte stijl. Beetje dit, beetje dat. Daar hou ik zelf ook wel van. Er zijn 'strakke momenten' vooral bij de eerste keer iets uitproberen. Daarna evalueer ik een bereidingswijze, smaak en presentatie. Bevallen ze allemaal dan is het helder. Zo  niet pas ik een gerecht aan en wordt het een versie .... a la In mijn keuken.

Gisteren heb ik voor het eerst één voor- en één hoofdgerecht met salade ernaast gemaakt uit het boek van Yotam Ottolenghi. Ik heb het boek PLENTY al een tijdje en geniet van zijn kookkunst. Tot nu toe niet ontevreden met de al behaalde resultaten. Zijn nieuwe boek, PLENTY MORE linkt!

En wat een succes, ook al zeg ik dat zelf. Maar dat gevoel werd bevestigd door de 4 tafelgenoten dus durf ik te zeggen- zeer geslaagd en gewaagd om niet al gebruikte recepten op te dienen aan visite die niet vooraf 'getest' zijn. Ik moet hierbij zeggen dat mijn man dat wel een gemis vond. Hij geniet dan dubbel op zeg maar!

Inhoudelijk zijn kookboeken tegenwoordig meer dan alleen recepten. Er staan mooie verhalen in, zijn soms biografisch en geven tekst en uitleg over producten, eetgewoonten en kunnen gezondheidsinformatie bevatten.

Zo ook het kookboek van Yotam Ottolenghi. Zeer interessant te lezen over de man die met zoveel passie over eten en koken kan schrijven.

Wij kregen twee jongelui op visite. Ze eten bewust geen vlees of vis, zijn breed geïnformeerd over wat gezond en ongezond is en zijn actief bezig met sporten en het buitenleven. Ja, wat ga je dan koken?

Veel groenten en fruit - en op een manier die past bij hun levensovertuiging.

Ik koos voor een pasta gerecht als voorgerecht: Citroenravioli met geitenkaas vulling ( pagina 250), een Overvolle groentetaart (pagina 84) met groene salade ( een aangepaste versie van pagina 99) en als desert  ( geen recept gebruikt) een ijs desert van bevroren fruit met Griekse yoghurt, citroensap en beetje slagroom.

Omdat ik ook iets wilde serveren vooraf bij de koffie- had ik ook mijn 'snelle altijd goed 'Judy Bailey's apple cake' gekozen. (Deze is snel te bereiden, kan niet mislukken en altijd lekker). Ik zocht het recept onlangs op de FB pagina van In mijn keuken. Het is zo lang geleden en moeizaam zoeken dat ik het weer een keer zal plaatsten. Echt een aanrader.

Zoals de titel van deze blog al aangeeft!

Het zit 'm in de voorbereidingen.

• Drie dienbladen met de ingrediënten voor elk gerecht.
• Drie serveer ideeën
• Stappenplan na aanleiding van kooktijden en voorbereidingen
• In het kookboek stick-its geplaatst op de pagina's. Maakt voor makkelijk zoeken.
• De nodige 'bij-producten' klaar gezet, keukenmachine, pasta machine, weegschaal e.d.

De pastadeeg eerst gemaakt en weggezet om te 'kuren'.

Appelcake gemaakt en de oven in

De groenten voorbereid voor de groentetaart

Appeltaart uit de oven en iets hoger gezet voor de groente.
Groente de oven in zoals aangegeven in recept.

Pasta vulling voorbereid.

Pasta door machine en ravioli gemaakt ondertussen groente in de gaten gehouden.
( wel de pasta afdekken als je er even niet mee bezig bent om uitdrogen te voorkomen)

Ravioli klaar afgedekt in koelkast.

Groentes na geroosterd te hebben in aparte bakjes op aanrecht klaar gezet tot nodig.

Deeg voor groentetaart voorgebakken

Saladegroente gesneden, citroensap en olijfolie erover, afgedekt en koel gezet.

Tussen handelingen door- zoveel mogelijk opgeruimd.

Na alle voorbereidingen de vaatwasser aangezet.

Terwijl de gasten aan het nagenieten waren van een drankje- dook ik In mijn keuken om de ravioli klaar te maken.

De groentetaart ging de oven in terwijl we heerlijk zaten te tafelen.

De desert werd, op het moment dat het nodig was, gemaakt.

Ik had een stressvrij etentje- geen grote bende na afloop en iedereen heeft met plezier en smaak zitten eten.

Hoe weet ik dat?

Een ietsje pietsje stukje taart over en een half kommetje salade. Lekker voor de lunch vandaag. Net genoeg een hapje voor ons om even na te genieten.

Recepten zijn online te vinden- maar beter nog, schaf het boek aan en geniet vaker van Yotam Ottolenghi's kook kunsten. ( nee ik heb geen aandeel of welke financiële voordeel dan ook door het boek te promoten. Gewoon omdat het een goed book is.)

Woensdag werd spaghettidag

Het was tijd om In mijn keuken te duiken- eigenlijk was het al behoorlijk laat. We waren vanmiddag aan het klussen geslagen. Na een verhuizing valt er altijd nog wel wat te doen- nu zijn we een zeeppompje en glas rijker in de badkamer en kan ik eindelijk ook de shampoo en douchegel van het randje halen en op een hoekplanchette zetten.

Omdat we met z'n tweeën zijn geeft het niet hoe laat ik kook als wij maar geen andere afspraken hebben. Dus, om half zeven stond ik te verzinnen- wat zal het worden?

Super overheerlijk saus
gemaakt door Robyn!

De keuze viel op spaghetti. Lang niet gemaakt. We zijn van de ' elke maandag spaghetti' afgestapt. En nog een reden waarom ik er zin in had- ik had een potje met een super overheerlijke saus die ik toe wilde voegen aan de saus.

Ui snijden, knoflook teentjes erbij- lepel kokosolie in de pan en karameliseren maar. Er lagen nog wat selderij stelen met blad in de koelkast. Héél dunnetjes gesneden en toegevoegd aan de ui en knoflook. Zo af en toe met de houten spadel wat rond geschoven in de koekenpan en ondertussen de spaghetti opgezet.

Nu voor die speciale smaak - mijn geheim! Terwijl in New Zealand en op bezoek bij mijn vriendin Robyn, zag ik iets wat mij even terug in de tijd bracht.

Robyn en ik werkte zomers samen - we wekte, maakte jam en sauzen totdat het onze neusgaten uit kwam. Potten vol...de plakken kreunde onder het gewicht. Perziken, abrikozen, peren, allerlei jamekes, saus voor spaghetti, sauzen voor bij vleesgerechten, uitjes op azijn, ( en ik als liefhebber van augurken had er een klus bij). Ik herinner me de lange hete avonden- en na afloop de duik in het zwembad om af te koelen. Het was een jaarlijks karwei die veel leuker te doen was samen dan alleen.

Ja, natuurlijk mocht ik een potje meenemen. En oh wat een vreugde toen ik het open maakte. Wat een herinnering, wat een prachtig bezoek aan die tijd zo lang geleden. Ik heb eventjes stilgestaan bij dit mooi moment.

Terug naar de werkelijkheid- ik heb een derde van het potje in de pan gedaan en daarbij een blik tomatenblokjes. De geur van de saus drong tot mijn man door in zijn werkkamer. Hij kwam naar de keuken en vroeg wat we gingen eten - wat was toch die heerlijke geur?

Geen vlees maar vega gehakt aan de saus toegevoegd, nog wat laten sudderen en op een heel laag pitje laten staan. De spaghetti afgegoten, scheut olijfolie eroverheen en weer in de pan. Ik vind het prettiger de saus vooraf al door de spaghetti te roeren. Houd er niet van om het op mijn bord te mengen. Dus, saus over de spaghetti, en even 'in laten trekken' in de spaghetti zelf.

Borden klaar gezet, strooikaas erbij en wat augurken in kleine stukjes gesneden. Het zou 'bord op schoot' worden - op ons balkon en in de zon!

Crème Fraîche en koriander als frisse smaakmaker.

Oh wat een heerlijke maaltijd- zomaar klaar en VOL van smaak. 

Ik heb Robyn stilletjes bedankt voor dit moment.

Nu willen jullie ook het recept voor die saus he? Ik moet het vragen want ze is nogal 'bezitterig'  wat haar geheimen betreft. 

Jullie lezen het nog wel.... of niet!

Gelukkig, de zon schijnt weer

Nou, dat was even een nare week zeg!

Die laat ik achter me.

De zon schijnt, de weerberichten zijn veel belovend en ik krijg weer nieuw energie en zin in dingen- ook de keuken roept.

Hoewel behoorlijk 'grieperig' heb ik toch gekookt voor manlief. Dat was geen prettige ervaring maar ik kon hem moeilijk met een boterham belonen na een dag hard werken. Zelf heb ik zonder gedaan. Moest er niet aan denken!!! YUKYUK!

Toen het wat beter ging en Pasen voor de deur stond wilde ik toch iets feestelijks op tafel zetten. Dus zaterdagmiddag mijn beste voetje maar voorgezet en een het koken geslagen.

Mijn man houd van kalkoen. Op de markt is een poelier met heerlijk vlees. Onlangs kwam manlief thuis met twee kalkoenpoten- ja poten. Een is al verdwenen, samen met zijn broer van genoten.

Deze tweede heb ik voor hem alleen voorbereid en op tafel gezet. Voor de aardigheid heb ik het gewogen, 770gr. Ja, echt een knoepert.

Zelf eet ik heel zo af en toe een stukje vlees. Ik vind het heerlijk hoor, maar het 'lust' mij niet. Heb er last van - dus dan maar niet! Ik koos voor twee gebakken eitjes op mijn bord naast mijn groente. Ook lekker.

kalkoenpoot 770gr

Ingesmeerd met kruiden die ik eerst fijn hebt gemalen
(o.a. peperkorrels, mosterdzaadjes, kerrie, jeneverbesjes, rozemarijn etc)

In het vlees maak ik wel eens een inkepen met mes - en schuif er een knoflook teentje in. Dit heb ik nu ook gedaan - 2x. De kruiden smeer ik op en onder de huis op het vlees.

Voor het aanbraden gebruik ik kokosolie. Dit heet olie maar lijkt op 'vet'.
Ondanks de naam zit er geen kokos geur of smaak aan deze olie.
Super gezond trouwens wat niet gezegd kan worden van alle bak-braadoliën .

Eenmaal dichtgeschroeid gaat het vlees in een ovenschaal. Ik heb toegevoegd: Twee grote sjalotten, 1 in parten gesneden zoute appel, een half kopje rode wijn en een scheut olijf olie over het vlees gegoten. Half uur voor vlees gaar was heb ik twee plakken ham over het vlees gelegd. Die moesten ook op - en de extra 'zing' die het aan het vlees toevoegt is ECHT de moeite waard. Oven op 170 graden en garen die poot.

Als bijgerecht - in een andere schaal aardappelen geschild en gesneden, zout erover gemalen, beetje knoflook toegevoegd en een klont kokosolie. Naast de braadslee in de oven gedaan. De kalkoen poot in de gaten gehouden. Braadslee oven uit de oven halen, poot draaien en zorgen dat het vlees niet droog is. Terug in de oven. Net voordat de aardappelen gaar waren ook een scheut olie erover - voor de glim!

Als groenten erbij - de koelkast la plunderen. Moest leeg want we zouden een nachtje weg. Spinazie, bloemkool en spruitjes. Kruid en bereid deze naar eigen wens. Ik houd van crème fraîche door de spinazie, nootmuskaat en geraspte kaas over bloemkool en spruitjes.

Eenmaal gaar - kooktijd verschilt naar gewicht vlees en aantal aardappelen. Deze poot heeft een klein uurtje in de oven gestaan. Vlees viel van het bot en was niet droog. De aardappelen waren heerlijk gaar, goud bruin en met een knapperig korstje.

Ik had alles op een schaal geserveerd- het was een geurig plaatje.

Ongelooflijk eigenlijk, zo'n koningsmaal - en dat met 'restjes' die op moesten.

Voor mijn man- zijn Pasen was goed begonnen en kon niet meer stuk.

( vanavond mag hij de 'kluif' afmaken)