En dat is maandag goed gelukt. Kip met zwarte bonen, maïs pannenkoekjes, een zuurtje van komkommer en wat uitgebakken stukjes chorizo.
Het gerecht- of eigenlijk het recept, heb ik zo nauwkeurig mogelijk gevolgd- met uiteraard er een 'Anita draai' eraan gegeven. Ipv een maïs kolf - een maïs pannenkoekje of 'fritter' zoals we dat in het engels noemen. En het zuurtje- ook eigen verzinsel want ik hou wel van een tegenhanger. Iets wat fris overkomt en je mond weer reinigt voor de volgende hap.
De kippendijen heb ik een nacht laten 'kuren' met snippers rode peper en gerookte paprika poeder met wat olie. Verder de smaak telkens geproefd om te zorgen dat het gerecht wel goed gekruid was maar geen inwendige brand zou veroorzaken. Persoonlijk vind ik dat lastig omdat voor mij de smaak van de ingrediënten dan weg zijn- en ik proef graag mijn gerecht en niet een zoutpotje of vuurbak.
Het lijkt allemaal zo moeilijk - anders koken dan je gewend bent maar eigenlijk is het 'een pot nat'. Je ingrediënten klaar zetten- zorgen dat je je recept goed hebt doorgelezen en koken maar. Als de familieleden nieuwe smaken voorgeschoteld krijgen - willen ze straks geen hagelslag, aardappelen of ontbijtkoek meer mee nemen op vakantie maar het eten van het land zelf proeven.
Ga je niet ver van huis, voor welke reden dan ook- breng het land van keuze dan dichter bij om de gerechten, smaken en sfeer naar je toe te halen. Een goedkoop maar smakelijk reisje - nooit verkeerd denk ik dan.
buen apetito allemaal- van welke keuken dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten