Onlangs stuurden ik een kaart naar iemand. De afbeelding was van een verzameling 'ouderwetse'. dingetjes uit oma's keuken uit de jaren '30-'50 zeg maar. Oliestelletje en dat soort dingen. Op een gootsteen met zwart-witte tegeltjes en een geruit gordijntje eronder. Misschien (her)ken je het wel.
De kaart was aangekomen in Schotland. Ik kreeg een leuk bericht met een opmerking, " ik ruik het eten nog. Was altijd zo lekker. Niets smaakt meer zoals oma het kookte". Mijn reactie was spontaan en zonder na te denken. Vaak ook de meest eerlijk en oprechte reactie denk ik. " Dat komt omdat er toen veel meer liefde in het gerecht zat", zei ik.
Ik moest toen zelf even nadenken. Wat bedoelde ik daarmee? Nou even helder denken analyseren. Natuurlijk willen wij onze gezinnen, familieleden en vrienden lekker eten geven, voedzaam en genoeg. Toch ontbreekt er vaak een ingredient: LIEFDE.
Mijn oma was echt zo'n kort klein vrouwtje. Zilvergrijs knotje, rond brilletje en zwart en ook met kleine bloemetjes, schort. Ik zie haar nog staan, al roerend en zorgzaam eten koken. Een glimlach op haar gezicht. Rustig.
Eten koken kan gepaard gaan met stress, vermoeidheid, tijdsdruk. Het moet snel. Niet alleen klaar gemaakt maar ook gegeten. Tijd, de vijand van velen in drukke huishoudens met volle agenda's en drukke banen.
Als juf vond ik het leuk om kinderen ook bloot te stellen aan voedsel. De laatste jaren gaf ik les in de Onderbouw. Elk jaar met de klas naar de markt. De groenteboer vulde twee tassen met allerlei soorten groenten. Terug in de klas was het ruiken, proeven, voelen en koken. De geuren kwamen soms de ouders tegemoet.
Appelmoes, peertjes, soep. Pannenkoeken bakken en cakejes.
Ik hoor nog een moeder zeggen- "Oh peertjes, die maakten mijn oma ook". Jammer dat het zo veel minder vaak gebeurt. Natuurlijk zijn er huishoudens die nog wel tijd en wat extra liefde in hun gerechten kunnen strooien. Toch denk ik, dat met meer rust en minder vaart- de herinneringen meer de kant van 'weet je nog, zo kookte mama vroeger ook' zouden kunnen zijn.
Komende week kook ik 3 keer voor uitgenodigde tafelgenoten. We krijgen vrienden op bezoek. Diverse smaken, diverse voorkeuren. Ik word er nu al blij van. Ik verheug me op de voorbereidingen, de planning van menu's en verzamelen van recepten. Hopelijk verdeel ik genoeg liefde in elk gerecht. Daar doe ik het ook voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten