Lezen- ook een leuke bezigheid

Als kind zat ik vaak met mijn neus in een boek. Als puber moest mijn vader vaak erg laat nog mijn licht uit doe - omdat ik gewoon de hele nacht anders door zou lezen. Als jonge moeder kwam ik er niet aan toe - als student MOEST ik lezen en dat vond ik minder leuk.

De afgelopen 12 maanden hebben wij het druk gehad met verhuizen, verbouwen en ons 'nieuw leven' vorm te geven - dus lezen stond ook niet hoog op de lijst van prioriteiten.

Nu, ja nu komt er weer wat ruimte...en begin ik er weer zin in te hebben. Er liggen een aantal nieuwe kookboeken klaar waar ik meer uit wil weten. Tegenwoordig is een kookboek meer dan alleen maar een verzameling van recepten. Er staan verhalen bij - ervaringen worden beschreven en productkennis wordt gedeeld.

Kort geleden heb ik nog een stukje gedeeld uit " het complete spaghetti boek". Geweldige dingetjes staan daarin vermeld. Ik lees het met plezier, tegelijkertijd steek ik er wat van op! Kleine weetjes maar ook  grappig commentaar waarvan je moet gissen of het in ernst is schreven of juist bedoelt om te amuseren.

" Veel mensen zeggen, dat Marco Polo ( 1254-1324) de eerste spaghetti naar Italië heeft meegebracht, toen hij uit China terugkwam. Dat klopt, zeggen de Napolitianen. De heer Marco Polo kocht inderdaad zijn eerste spaghetti in China - maar van een Napolitaan, die er eerder aangekomen was."

U mag het zeggen - waar of niet waar?

Voor vandaag alleen dit stukje wijsheid!

Geniet van het zonnetje- maak er een mooie dag van.

Over spaghetti enzo

Gisteravond kwam mijn zwager eten. Hij is vrijgezel en woont op loopafstand van ons vandaan.

Regelmatig schuift hij  bij ons aan zeker na et overlijden van mijn schoonvader waar hij bijna dagelijks at, maar ook sinds wij dichterbij zijn komen wonen. Mijn zwager en mijn man zijn beste vrienden en delen veel met elkaar wat betreft liefde voor muziek, lekker eten en hun interesse in castle 'fantasy' fairs enzo.

Omdat hij redelijk klein behuisd is- gebeurt het regelmatig dat hij wat spulletjes meebrengt en vraagt of wij er 'wat mee kunnen?' En soms is dat ook zo. Zoals gisteravond - hij bracht wat oude kookboeken mee. tJa, veel koken doet hij niet - houdt van de Asiatische keuken, eet wel eens buitenshuis en schuift hier wel eens aan.

Bij de boeken waren een of twee exemplaren die ons wel aanspraken. Uit een daarvan ga ik zo af en toe wat van delen want het leest als een geschiedenis boek over PASTA. Het boek dateert uit 1973 en blijkt eerst als een Duits geschreven boek gepubliceerd te zijn. Ik heb ge-googled en een exemplaar stond onlangs op Marktplaats maar, vermelde de site, " is niet meer beschikbaar". Een collectable misschien?

Terwijl wij aan de lunch zaten vandaag las ik wat leuk weetjes en dacht " die ga ik met mijn lezers delen!" Dus, hier gaat de eerste melding over spaghetti! Het begint al goed....

Voorwoord:

"In dit boek zult u slechts de beste van oudsher bekende italiaanse spaghetti-recepten aantreffen. Achterin volgen dan de beroemdste recepten uit de 13e tot en met de 19e eeuw.

We hebben zorgvuldig rekening gehouden met uw gezondheid en de slanke lijn."

Kijk toen al waren mensen bezig met hun slank postuur en het behouden daarvan!

Wist u dat: Spaghetto is het verkleinwoord van 'spagus' (draad). Iemand die 100 gram spaghetti gegeten heeft, zou bijvoorbeeld ook kunnen zeggen:Ik heb 19,80 meter draadjes gegeten.
Het woord spaghetti is betrekkelijk modern. Het wordt voor de eerste keer in 1845 door filoloog Giancinto Carena ( 1778- 1859) in zijn valwoordenboek betreffende verschillende beroepen: 'Prontuario di vocabolu attininetti a perecchie arti' omschreven als lange dunnen deegdraden. In alle daaraan voorafgaande woordenboeken komt het woord niet voor omdat het 'te overbekend' was.

De hedendaagse vorm van spaghetti stamt uit 1800. Vóór die tijd kende men alleen 'pasta asciutta' ( gedroogd deeg) en vandaag aan de dag noemen veel restaurants het nog zo. Het werd in de zon gemaakt en in de zon gedroogd. En wat ook leuk is om te weten - niet alleen worden druiven met de voeten gestampt- ook de spaghetti werd met de voeten gekneden en de handen gegeten!

Bon appetito 

Een groentetaart ook om van de smullen!

Soms, als de keus en aanbod veelzijdig is, kan het zo zijn dat de groentela in de koelkast wat 'restjes' groenten soorten overblijven. En dat overkwam mij vorige week.

Allerlei lekkere groenten die bij het maken van verschillende gerechten, net iets te groot, te veel of gewoon 'te' waren.

Ja, wat doe je er dan mee? Net niet genoeg voor het een en past niet echt bij het ander.

Het werd al laat. We hadden een drukke dag achter de rug en ik had vooraf niet echt een plan, een gerecht of zo in mijn hoofd die ik graag wilde maken. Ik trok de koelkast open en zag inderdaad- een aantal verschillende groenten liggen.

Ik legde ze op een aanrecht en begon te verzinnen. Het zag er allemaal wel lekker uit- wat moest het gaan worden?

Een groentetaart dus.

Snel maakte ik een hartige deeg - 200 gram bloem, 125gram boter in kleine blokjes, snufje zout - dit allemaal in de keukenmachine en even goed mengen tot het op broodkruim leek. Niet meteen doordraaien maar pulse actie ( aan-stop - aan- stop tot gewenste 'kruim' is bereikt). Daarna een eierdooier er bij en twee eetlepels koude water. Snel draaien met de machine en er ontstond een mooi glad deeg. Even kneden tot mooi plat rondje en daarna in plasticfolie gewikkeld en in de koelkast gelegd.

Dit hoor je eigenlijk een uur te laten rusten maar ik had geen uur - maar wel tot ik de groenten bereid had - dus aan de slag met de groente.

Wortelen schoon en met dunschiller in repen geschild. Chinese kool in lintjes, ui in ringen, knoflook teentjes in plakjes, aubergine in blokjes, ik had nog twee blikje smet verschillende boontjes - chili en cannellini - die uit laten lekken. De groente gewokt - beetje beetgaar. Een restje groene olijven toegevoegd. Drie eieren geklutst. Deze zijn nodig om de vulling samen te voegen en een geheel te vormen. Er stond nog een bakje met geraspte kaas - dit gemengd met het ei mengsel.

Deeg uit koelkast - in taartvorm met losse bodem. Blind gebakken - de korst moet wel goed gaar zijn.

Eenmaal uit de oven- de bodem bedenkt met de twee soorten bonen.

Na de groenten over de bonen verspreid te hebben - het eimengsel eerlijk verdelen.

Jammer dat er geen 'geur' mogelijkheden zijn.....

Het was SUPER lekker!

Een royaal gevulde taart - met alleen maar overblijfselen die dit omgetoverd hebben tot een super-delicious maaltijd.