Diner voor 4!

We zien elkaar misschien maar 2 keer per jaar- op privé basis, zeg maar. Zo af en toe App-contact. Nee, de deur lopen wij bij elkaar niet plat- en toch zijn wij goede vrienden van elkaar. Vertrouwd en met respect voor wie wij, als individuen, zijn.

Na een onverwacht uitstel van 1 maand, is het er toch van gekomen. Het diner voor 4.

Gelukkig houd ik bij wat ik onze gasten voorschotel. Zou het vervelend vinden als ik de zelfde gerechten op zou dienen. Ook weet ik wat wel en nog belangrijker, wat niet op het bord moet.

Omdat ik zelf bijna niet drink- misschien een half glaasje wijn, soms op een blauwe zaterdag laat op de middag een port, boden wij aan onze gasten aan om op te halen en weer thuis te brengen. Als gastvrouw wil ik graag dat mensen genieten zonder zorgen te hoeven maken over wie rijdt.

Gezonde nootjes met cranberry and rozijnen. Een pate ook met cranberry en port en stukjes Turks brood stond klaar. De 4 gerechten waren ook tot de laatste handelingen paraat. We hadden er zin in.

Wij hebben een Turkse Supermarkt nog geen 10 minuten lopen bij ons vandaan. Ik kan dagelijks vers groente, fruit en vlees halen. Dat is zo'n rijkdom.

Vandaag had ik ook besloten dus om wat meer in de sfeer van onze nieuwe buurt aanwinst, te koken. Lekker vers turks brood, lamsvlees en verse bladgroen kruiden buidels.

De voorbereidingen verliepen gladjes- er was maar een erg tijdrovende taak. De lamskoteletten 'schoon' maken. Dit was zwaarder dan het maken van de chocolade mousse en de chocolade 'ballen' gevuld met mousse en een aardbei, die al klaar stonden.

Met zulke koteletten is het wel belangrijk dat het vlees even dik is. Ze hebben nl maar 2 minuten baktijd beide kanten nodig. Daarna rusten voor het opdienen. Eindelijk, 8 botjes schoon. Het overige vlees wat ik weg hebt gesneden ging de pan in voor een lams stoofpotje. Alvast klaar voor de volgende dag.

Meestal maak ik foto's van alles wat ik bereid. Dat heb ik nu niet gedaan. Maar vertellen erover is ook prima toch?

Voorgerecht: Portobello's gevuld met: in een klein pannetje vooraf gegaarde spekjes, rode paprika, lente ui, knoflook, koriander en op het laatst twee eetlepels zure room. De mix in de grote schone portobellos geschept die in een schaal lagen. Daar wat rode peper olie over gedruppeld. In de oven zachtjes (120) tot gaar. Bij de portobello had ik iets nieuws geprobeerd. ergens in een filmpje had ik gezien dat je brood, als je het door een pasta machine haalde, dat je dunnen bijna pasta achtige plakken kreeg. Die legde je dan over een ring- en bak je het droog en knapperig in de oven. Dat heb ik gedaan. Leuke versiersel op het bord en ook een smakelijk knappertje bij je gerecht. Ja, jammer van de ontbrekende fotos.

Soep: Pompoensoep. Met ras el hanout kruiden, rode ui, koriader en wat grof zout. In de soep bij het serveren een lepeltje met 3 kruiden in olie fijn gemalen- peterselie, munt en koriander. Een heerlijk en verfrissende toevoeging. Naast de soup uiteraard turks brood.

Hoofdgerecht: Eigen gemaakte pastinaak en wortel chips. ( Lange slierten met aardappelschilmesje gesneden, tussen bakpapier in oven tot droog en knapperig.) Verse boontjes ( maar 6 per persoon) een rond bedje met gekruide couscous met daarop twee super malse lamskoteletten. ( in olie, citroenrasp en ras el hanout gemarineerd na het schoonmaken van botjes) De koteletten hebben maar 2 minuten elke kant nodig. Daarna 5 minuten laten rusten. Deze tijd gebruiken om bord op te maken. Het was, ook al zeg ik het zelf: VERRUKKELIJK!!

TIP: verwarm de borden. Lekker dat elk gerecht warm opgedient en gegeten kan worden.

Desert: Ah, chocolade liefhebbers. Een chocolade 'bal' gevuld met chocolade mousse en een aardbei, 3 aardbeien in chocolade gedoopt en een munt blaadje 'geverfd' met chocolade. Een bolletje ijs met kletskop erbij. Hier heb ik dus wel een foto van. Onze gasten wilde het zelf op de foto zetten. Wat een eer.
TIP: zet dessert borden in vriezer. Dan blijft het ijs kouder en het dessert lekker koel.

Het was zo gezellig. Veel gelachen. Bijgekletst, wereld verbeterd en lekker gegeten. Voor herhaling vatbaar. Ik ga alvast verzinnen!

Er is geen ontkomen meer aan

De afgelopen weken zijn bizar druk geweest. Niet alleen met koken maar ook  met allerlei huishoudelijke zaken en ten hulp schieten buiten de deur. Wij hebben een paar familieleden kunnen bijstaan in situaties en daarbij ons eigen 'minder belangrijke' taken even uit handen gegeven.

tJa, uit handen, betekend dat je het ook weer op moet pakken.

Vandaag, de oven- oooooh wat heb ik die verwaarloosd. Nou ja, verwaarloosd?! Ten opzichten van schoonmaken dan. Want gebruiken, dat heb ik het wel degelijk gedaan.
En dat is te merken. 😳

Dus voorlopig met mijn hoofd in de oven.

Daarna de vriezer aanpakken. Dat doe ik het liefst in de winter- dan kan alles op balkon. Nou zijn de temperaturen nog niet tropisch dus het moet kunnen- vandaag nog.

Over een paar weken ben ik een tijdje 'Down Under' op bezoek bij (klein)kinderen. Ik hoop dan ook wat leuke keukenweetjes, gebeurtenissen en recepten te delen. Ik heb een paar kleindochters die van de keuken houden, een zoon die graag vist en een schoondochter die het leuk zou vinden om wat nieuwe trucjes te leren. Het wordt dus feest.

Mijn handen zijn weer bijgekomen van de eerste aanslag boenen. Ik ga weer verder.

Om te beginnen had ik citroensap, citroenen, water en baking soda in de oven gedaan en op 200 graden gezet. Het stoom, soda en zuur zorgde voor het oplossen dat de 'bovenste laag' viezigheid van de wanden af droop. Nu heb ik weer eventjes de oven met water aangezet om opnieuw te stomen. Milieu vriendelijk werken zorgt wel voor wat meer - ellebogen werk, maar dan heb je ook wat!

Fijne dag nog verder allen. En vooral veel keuken plezier!

Het is echt ZO leuk

Volgens mij heb ik dit onderwerp al eens eerder aangekaart- maar omdat ik het ECHT zo gaaf vind, doe ik het nog eens over.

Cadeaus kopen voor verjaardag tante, vriendin, buur, nicht/neef, ouders. Soms door tijd of fantasie gebrek snel bedacht, een plantje, fles wijn, cadeaubon.

Ik begon het steeds onpersoonlijker te worden. Vroeger betekende iemand iets geven- dat het uit je hart kwam. Niet groot of duur maar van persoonlijke waarde. Kinderen maakten tekeningen, mijn moeder naaide poppenkleertjes, mijn vader timmerde iets. Als volwassene maakten ik wat. Toen macrame in was, mandjes vlechten en haken. Noem maar op. Ik maakten wel wat. Mijn vader had een moestuin. Als mijn kinderen zaadjes pootte voor zijn tuin dan was hij als een kind zo blij- en trots.

Cadeaus kopen- niks mis mee. Maar toch ben ik weer een beetje terug bij - iets van mezelf geven. Gewoon omdat het kan.

Vorige week was een vriendin jarig- ik bakte lemon tartlets en een Pumpkin-pecan pie voor haar gasten. Onlangs was onze tante jarig- 90 is ze geworden. Echt een geweldig lieve vrouw - kan zo met haar lachen en ook luisteren naar verhalen van vroeger. Heerlijk. Wat geef je nou aan iemand die 90 wordt? Een cadeaubon voor een maaltijd. Het werd een 5-gangen menu.

• Champignon bakje met uiencompote
• Tonijn tartar salade met avocado
• Prei soepje
• Pasta a la Mer
• Panna cotta met frambozen couli

Het was een geweldige avond. De maaltijd werd samen met een lekker wit wijntje op geschnabbeld. Wat hebben wij genoten- die uurtjes aan tafel. Dit 'tafeltje dekje' idee hebben wij al vaker uitgevoerd- Altijd een succes.

Weet je, het hoeft niet altijd gerechten van hoogstandjes te zijn - een kip filetje met appelmoes en aardappelen, een vermicellisoep met broodje, vla met ijs... gewoon, het gaat om samen aan tafel. Over verhalen, gezelschap, verbondenheid.

Toen mijn zwager 60 werd en hij de tantes wilde trakteren- hebben wij bij de minst mobile tante thuis een High-Tea geregeld. Zelf gebakken. Het was zooooo gezellig.

Eten, het delen van voedsel- is een verbindende factor. Wij hebben allemaal voeding nodig. Hoe leuk is het om dat samen te beleven met mensen uit je leven.

Nog nooit over nagedacht- ik zou zeggen, probeer het eens. Ik wil wedden dat je, net als ik, er helemaal BLIJ van wordt. En het allermooiste is- de dankbaarheid en vreugde die, net als de wijn, rijkelijk zal vloeien.